Konuk Yazarlar

Arap Kenan/ Mehmet Güzelay

Yolumuzun üstündeki Cevdet Amca’nın manavından artık hangi meyve varsa paramızı denkleştirir, elma, armut, ayva, muşmula, mandalina ve portakal alır, paylaşırdık. Hem sohbet eder hem de meyve yiye yiye yürürdük. Ama Arap Kenan nedense meyvesini yemez, çantasına kordu. Ne zamanki Fakirhanenin üstündeki dik merdivenlerin başına geldik, o zaman çantasından çıkarır, başlardı yemeye. Oysa biz meyvemizi çoktan yiyip bitirmiş olurduk. Kenan, okula varıncaya kadar ağzını şapırdatarak yiyordu. Hepimiz ona gıcık oluyorduk.

Guli Orhan/ Mehmet Güzelay

O zamanlar Mehtap Mahallesi, Çamlık, Şirinyer ve Buca’nın her yeri boş arsa doluydu. Bu yüzden Guli Orhan birkaç yere bakmak zorundaydı. Zaten çoğu zaman maçlara yetişemezdi. Yetişse bile karnı aç olurdu. Bu da yetmezmiş gibi eşeği kendisine yük olurdu.

Maça yetiştiğinde, kim varsa eşeği ona teslim ederdi. 60’lı yılların sonu yetmişli yılların başı ya, ben on bir on iki yaşında var yokum. Guli Orhan genellikle bana denk gelirdi. “Şerif, karnım aç,” derdi, “Yıldız Bakkal’a koş, 50 kuruşluk helva, yarım ekmek bir de gazoz al.”

Vatansız ve Sahipsiz Bir Yeryüzüydü Düşüm

karanlığa kin kustu inancım
göğsümü kanatırken zulüm
durmuş zamanın ölü vaktindeydim
aldırmadım
yanılan andır diyordum
çocukluğum ve gençliğim
efkârımın yalımlarında kanasa da
hiç eğilmedi başım
sırtımda çürüdü nemli duvarlar
ağırlığı omuzlarıma çökünce ağlayanların
patika yollarda yürüdüm
isyanım çıldırdı
sesimi direnen türkülerle ezgiledim
vatansız ve sahipsiz bir yeryüzüydü düşüm
toprağın her yerde herkesin olduğu
gökyüzünün hepimize mavi baktığı
vatansız ve sahipsiz bir yeryüzüydü

Sonsuzluğa uçan uçurtma: Şeytaniko!/ Mehmet Güzelay

Mahallede, bir kaldırımın üzerine sıralanmış, boş boş oturuyorduk. Ardından kalkıp top oynamaya başladık. Bir süre sonra sıkılınca top oynamayı bıraktık. Kalkıp evlerimizin yolunu tutuyorduk ki,
“Şero, Şirinyer’e gidelim.” dedi Heci.
“Oğlum, şimdi orada, bu sıcakta ne yaparız?” diye sordum.
“Aklıma bir şey geldi, oraya varınca sen de beğeneceksin.” deyince, “”İyi o halde gidelim.” dedim.

Salkım Taneli Kadınlar/ Cengiz Yeziz

“Bak işte Fadime Abla senin oğlanın yaptığına bak!” dedi, meme uçlarındaki diş izlerini göstererek. “Dişleri etime kadar battı. Kanadı bile, bu izler geçer mi abla?” diye sordu. “Annem görürse öldürür beni!”
“Ay ay ay kör olma sen e mi! El kadar çocuğun ağzına memeni mi verdin? Sende hiç akıl yok mu?”
“Ne bileyim abla! Hani çocukları emzirirler ya bende ‘nasıl bir şeymiş bu, diyerekten şey ettim.”
“Nerdeyse üç yaşına girdi, meme mi verilir çocuğun ağzına?”
Taze gelin birden atladı:
“Geçer kız geçer korkma ben biliyom o izleri.”
Fadime:

Ormanda Bir Çocuk Ağlıyordu

“Sadece ne hissettin düşündün?” dedim. O an.
Arkadaşlarıyla buluşup diskoya gitmişlerdi. Sonra iki çocuk daha karışmış aralarına. İçimizden birilerinin tanıdığı diye düşündüler. İçtiler, yeni gelenler esrarlı sigara sardı, çektiler, dans ettiler…

ANASAYFA

GÜNCEL

Makale

ANILAR

ÖYKÜ

ŞİİR

SÖYLEŞİ

KİTAP TANITIMI

Yazarlar

Bloglar

Arama formu

Konuk Yazarlar

Arap Kenan/ Mehmet Güzelay

Guli Orhan/ Mehmet Güzelay

Vatansız ve Sahipsiz Bir Yeryüzüydü Düşüm

Sonsuzluğa uçan uçurtma: Şeytaniko!/ Mehmet Güzelay

Salkım Taneli Kadınlar/ Cengiz Yeziz

Ormanda Bir Çocuk Ağlıyordu

Sayfalar

Hapishane Edebiyatı

Konuk Yazarlar

Arama formu

Arama formu

Buradasınız

Konuk Yazarlar

Sayfalar

Hapishane Edebiyatı

Konuk Yazarlar