Barones

Tırnakların etime geçmezler

Senin gibi ne çok ''soylu'' kadından ne yalanlar dinledim ben

Senin yalanların bir mermi dalımı batmazlar vücuduma,

Canımı yakmazlar.

Biliyor musun barones? 

Tüm hakları bende saklıdır gidenlerin,

Konuştukları bende sır...

Seven neden gider

Ve sevilen niye değersiz görülür her defasında

Hiç aklım almaz

Oysa insan hep bir değil mi? 

Yine eşitsizlik söz konusu barones ve yine avuçlarım terlemekte

Hiçbir şey adil değil bu hayatta

Söyler misin? 

Soyluluğun bile düşük mertebeleri var mı barones? 

Yukarılarda, çok yukarılarda da aynı mı insan ayrımı? 

Sevdalar yine yalan, sevgi sözleri yine riya mı? 

Eğer öyleyse senin de işin zor be barones

Sen bana bakma,

Benim derim çeliklendi, zırh tuttu en alengirli yalanlara

Fakat sen sırça köşklerde yaşamaktasın

Sen yalancıları, sen hilebazları, sen insanları tanımamaktasın,

Beni de tanımadın ya zaten! 

Karşılaşır karşılaşmaz güzel sözler söyledin iyi olduğuma dair

Ama iyi değilim ben ''soylu bayan''! 

Kastın sağlık, afiyetse de iyi değilim

Beğenilen nitelikleri taşımaksa da...

Bir sır vereyim mi sana barones? 

Bir sır... 

İyileri yaşatmıyorlar, iyilerin yaşama hakkı yok bu hayatta

Gün o gün evet, devir soysuzun, kansızın devri

Yitik bir kahkaha gibi şimdi tüm iyi niyetler

Unutulmuş ve çoktan tavan arasına gizlenmişler

Sen de zaten en sonuna yetişmişsin asaletin barones

Üstünde onca kraliçe, düşes, prenses

Üstünde onca kontes, vikontes...

Şimdi söyler misin bana barones

Sen soyluların en düşüğü, ben her aşkın aldanmışıyım

Şimdi tüm samimiyetinle söyle

Hayat bir heyula gibi acımasızca üzerimize gelmekte,

Bizi sınıflara ayırmaktayken 

Ve tüm iyi yanlarımızı tek tek budamışken

Nasıl yaşayacağız biz böyle?