...
Ölümden çalardık biz, hasretleri
Gidenlerin arkasından su içerdik
Tez içimize otursun diye; unutmak fiili
Ağlayarak karpuz tarlaları büyütürdük
Kilosunu da 45 kuruşa
Çekirdekleriyle birlikte
Orta dünyanın imamlarına satardık
Yalın ayak gezen marslı amcalara
Tütün içirirdik sonra
Ciğerinin bir nefeslik olduğunu bile bile
Karanlığın mis kokulu çiçekleriydik yani
Mısralar yazabilmek için gökyüzü delerdik
Mesela ben sarmaşıklardan elektrik tellerine uçardım
“ve” bağlacını her kullandığımızda
Saçlarımız dökülür idi
Her “ve” bir ekleyiştir çünkü
Her ekleyişte bir acı
Ölürsek hasretten,
Gülüşüne çocukların.
Kronolojik sırayla gömülen
Eline çay tutuşturulan cesetler olurduk en son
Satır aralarına, çıkmazlarına şiirlerin
Kategori: