Küçük Can
Can’ın annesi, babası ve ben öylesine güzel bir üçgen oluşturduk ki, ona her şeyin doğrusunu öğretmeye çalışıyoruz. Benim tecrübelilerim, onların da yeni çağ bilgilerinin toplamının ürünü idi yaptığımız şey aslında.
Ben iki çocuk büyütmüş, emekli olmuş bir anneyim. ‘Artık dinlenme zamanı!’ diyordum kendi içimde.
Bir sabah ağabeyim geldi. Hâl hatırın sonunda, “Canım kardeşim, “ dedi sevecen bir sesle. “Can için güvenilir bir bakıcı bulamadık. Çaresiz kaldık. Senden ricamız torunum Can’a bakar mısın?”