giderken

karanlık çöker omuzlarıma
yalnızlaşırım
bir yanım can çekişir
seni düşünmeye kalksam
bir yanımda
yeni bir yaşam filizlenir
karanfil kokar yüreğim…
gözlerin gelir usuma
dağıtır karanlığın perdesini
def eder benden
tüm dünya üzüntülerini
sesin gelir çok uzaklardan
alır götürür beni benden
ben sen olurum
rüzgâr olurum
yel olurum
yeni yüreklere sevdalar açarım
yağmur yüklü bulut olurum
yine de boşaltamam
içerimin yüklerini
saçların gelir usuma