Hak Savaşı
Cehaletin batağına doğdun
Bir kahkaha attın
Karanlığın anası ağladı.
Rüzgâr gibi estin yobaz karanlığına
Okudun, aydınlandın.
Aydınlatmak için söz verdin
Kara yurdunu.
Bir güneş gibi indin karanlığa
Yaktın, yıktın karanlığı
Her ay on gün aç kaldın
Sustun öğretmenim sustun.
Biliyordun Anadolu’nun aç, biilaç olduğunu
Anadolu’nun karanlıkta yattığını,
Yalnız köylü olmanın nedeniyle
Onulmaz kaldığını, batağa battığını.
Sıktın yumruğunu, sıktın öğretmenim.
Durdun karanlığın karşısına