Karanlıktaki Aydınlığa Dair (Aforizmalar)[*]
benim bir gizli bildiğim var.”[1]
Heybelerinin bir gözünde umutsuzluk, öteki gözünde korku yükü taşıyanlar yol alamaz. Olsa olsa, yerinde sayan bir kaygıyla hiçleşirler.
“Kuşku duymak uzun yaşamış olanın ayrıcalığı”[2] olsa da; “Ateşin içinden ne denli iyi yürüdüğündür mesele,” -Charles Bukowski’nin altını çizdiği üzere- hiçleşmemek için…
* * * * *
Hiçleşme sarmalının dört yanı kuşattığı durum(umuz)da; dün öldü, bugün can veriyor, yarın ise henüz doğmadı.