Davutoğlu’nun Dersim’de Cemevine gidip (ki, o cemevi yöneticilerinin devletle işbirliğini ve Aleviliğe ihanetini tüm Dersim’liler bilir) 1937-38 Dersim soykırımı ile ilgili sahte özür dilemesi, çözümsüz açılım söylevleri ne Dersimlileri, ne de Alevi Kızılbaş toplumunu kandırmaya yetmez. Osmanlının ve daha sonraki ardıllarının, hele de “Yeni Osmanlıcılıkla” öğünenlerin oyunlarına da, hilelerine de asla kanmazlar.
Net olmak, bir özelliktir. Taraf olmanın samimiyeti, net olmanın ağırlığı ile rengini ortaya çıkartır. İnsandaki değişim, önemli verilerle hayata bakışını değiştirir. Bu gerekli bir gelişmedir. Gelişerek güzelleşiyorsan, insansın! Gelişerek çirkinleşiyorsan, orada bir sorun vardır! Durup düşünme ve çözümlemek gerektirir. Bu sorun, bir referans sorunudur. İnsanı tutarsız kılan şey, referanslarıdır. Aynı şekilde tutarlı kılan şey de referanslarıdır. Etkilenme insani bir değer olarak, nerede nasıl davranacağımızı seçeneklerimiz arasına koyar.
Bu beklentiler ışığında 1990’lı yıllarda Pir Sultan Abdal Kültür Derneği (PSAKD) ve Hacı Bektaş Veli Kültür Tanıtma Dernekleri (HBVKTD), şimdiki ismiyle Alevi Kültür Dernekleri (AKD) öncülüğünde sürdürülen çalışmalar sonucu isminde ortak değer olan “Alevi”sözcüğünü de barından bir üst çatı örgütü, yani Alevi Bektaşi Federasyonu (ABF) 2002 yılında kuruldu. ABF, PSAKD (74 şube), AKD (108 şube), HBVAKV (39 şube), Alevi Dernekleri Federasyonu -ADF (13 şube) ile tek şubelik kurumlar olmak üzere yaklaşık 280 dernek ve bu derneklerin yüz binlerce üyesinden oluşan örgütlenmedir.
