Gömüldüm hıçkırıklara
Haykırışlara
Senden kalan
Gökleri titreten çığlıklara
Nice acılar saplandı
Yüreğimin ta orta yerine
Müslümanlarca katledilen
Kundakta ki bebeklere
Kucakta ki çocuklara
Kadın, erkek
Genç, yaşlılara
Ne çok ağlıyorum tüm mazlumlara
Zalimlerin zulmüne uğrayan
Her ayrı inançtaki tüm insanlara
Hep acılar hissediyorum
Hep ağlıyorum
Şengallıların ahına,vahına
Laleşlilerin yasana
Ezidilerin kıyımına
Türkmenlerin acısına
Kürtlerin perişanlığına
Yakılan, yıkılan kobanê’ye
Fazlasıyla üzgünüm
Elbet çaresizliğimden olmalı
Kendimden utanıyorum
Yüzüne bakamıyorum
Yüreğinde yarası olan
Özgürlüğe sevdalı Rojava'lı kadın
Ne olur ne olur beni affet yaralı kadın
Bedeni paramparça
Sayısız bedeller veren
Ülkesi dört parçadan işgal altında olan
Evi-barkı yağmalanan yaralı kadın
Kesilen kafalara
Zorla alıkonulan kızlara
Günlerdir topa tutulan Kobanê’ye
Kan-revan içinde olan canlılara yanıyorum
İnsanlıkta nasibini almamış
Bıçaklarla, kılıçlarla
Kurbanlık koyun gibi
İnsanları boğazlayan
Siyah takke
Siyah bayraklarla
Aynı gezegende yaşadığıma
Fazlasıyla utanıyorum
Riyaya, sömürüye
Dinciliğe, ırkçılığa
Cinsel ayrımcılığa tahammülüm kalmadı
En zor anlarda
Kan dökülen
Kobanê’de yanınızda olmadığımdan
Kürtler
Direnişçiler, DAİŞ dünyayı zindan edenler
Tüm mazlumlar adına
Ne olur ne olur beni affet yaralı Koban’lı kadın
Mehmet Çobanoğlu
15.10.2014
İstanbul
