Öyle ki, ayrışma noktasına gelecektir. Şimdiki homurtular ileride başkaldırıya dönüşebilir. Çünkü bu önderlikle kararlı bir mücadele yürütülemez.
Bugün CHP üzerinden siyaset yürütmek her zamankinden daha önemlidir. CHP'deki her olumlu çıkış desteklenmeli her olumsuz tavır eleştirilmelidir. Eleştiri ve birlik at başı gitmelidir. CHP'nin tabanıyla köprüleri atmamaya özel bir önem verilmelidir. Tutturacağımız üslup bu açıdan önemlidir. "CHP işe yaramaz, Kahrolsun CHP!" diyen bir anlayış AKP'yi güçlendireceği gibi CHP'nin tabanını iknayı zorlaştırır. Tavana eleştiri, tabana dostluk...Tabi AKP'yi yıkmak gibi bir derdiniz varsa...
Bugün CHP'yi düşman hanesine koyanlar, ona karşı geliştirilen taktik hamleleri ideolojik gerekçelerle reddedenler, şayet bilinçsiz değillerse geri zekalıdırlar. Ya da kendini tatmine çalışan Apolitik insanlar... Çünkü kızmak ve küfretmek siyaset yapmak değildir. Nedense CHP'nin ideolojik yanına vurgu yapıp köprülerin atılmasını savunanlar, PKK'nin İslamcı bir partiyle onlarca yıl kaşık atmasına tek bir eleştiri yöneltmediler. Oysa gerçek sosyalistler, Kürtlerin yanında yer almakla birlikte AKP'nin sahte barışına hep itiraz ettiler...
Şimdi biz bunları yazınca CHP'nin hastalıklarını, şartlanmışlıklarını görmüyor muyuz? Biri faşizmin uygulayıcısı, diğeri eski devletin kurucu gücü. Sırf bu yüzden bile AKP'nin hedefi konumunda. Artı büyük oranda laik Sünni- Alevi bir tabana sahip. Tabanın özlemiyle CHP'nin politik tutumu bir yerde çelişecektir. Daha zaman var ama... Bu yüzden CHP eşittir AKP demek kesinlikle yanlıştır.
Kürtler bu aşamada politik olmak zorundadırlar. Tabanlarını, CHP ile Alevi kurumlarına karşı izlenmesi gereken siyaset konusunda uyarmalı ve eğitmelidirler. CHP ve AABK'nin tutarsızlıklarına bakıp nara atanlar arada bir aynaya bakıp "Acaba nerede hata yaptık?" diye kendilerini sorgulasalar iyi olur sanırım. Hükümet, Kürt, Alevi, aydın, basın, laik düşmanlığından direttikçe, 2023 hedefine kitlendikçe, saflar daha da netleşecektir. Bugünkü belirsizlik, alt üst oluş, siyaset sahnesindeki her gücün yeniden ayrışmasına ve şekillenmesine neden olacaktır. Hesaplaşmaya doğru saflar daha da netleşir. Dikkatle, sabırla, inatla, Demokratik Cephe Siyaseti sürdürülmeli, karşıdaki en küçük çatlak derinleştirilmeli, MHP ile AKP ayrıştırmalı, diğerleri ise eleştiri ve dostluk temelinde kazanılmalıdır.
Hükümet, Avrupa ve değerlerinden hızla kopmaya başladı. Erdoğan, tek adam yönetimini, özlemini çektiği şeriat düzenini, Ortadoğu'nun en gerici güçlerine ve Şanghay Beşlisi'ne dayanarak sürdürmek niyetindedir. Yalnızdır, çaresizdir, köşeye sıkışmıştır. Bütün diktatörler gibi...
Hükümet Suriye'de tam bir bataklığa saplandı. Musul seferine alınmadığı gibi Rakka'dan da kovuldu. Artı Elbab'tan uzak durması için Rusya, Amerika ve Suriye tarafından azarlandı. Erdoğan "Şanghay'' şantajıyla çıkmazını atlatmaya çalışsa da nafile... Şanghay şantajı; Amerika'yı korkutmaya, Rusya ile İran'ı yumuşatmaya yönelik kof bir siyasettir. Muhtemelen Musul ve Rakka'nın alınışından sonra emperyal üçler Türkiye'nin Suriye'den çekilmesini isteyeceklerdir. AKP'nin işi sanıldığı gibi kolay değildir. İçeride hedefi daraltan bir siyaset, dışarının elverişli koşullarıyla tamamlandığı zaman sonuç alıcı olur. İçeride ve dışarıda yol alamayan bir hükümet hızla yıpranıp düşecektir. Çünkü AKP saldırı üzerine kurgulandı. Durakladığı an düşer.
Burada en büyük görev Kürt Özgürlük Hareketi'ne düşüyor. Çünkü en iddialı, en politik güç onlardır. Kürtler; AKP'nin etrafındaki çemberi daraltmalı, günü birlik olmayan, aşamalı, sonuç alıcı bir siyasete yönelmelidirler. CHP ile Alevilere karşı sabırlı, Türkiye insanına güven veren bir tarz tutturmalıdırlar. HDP üzerinden yaratılmak istenen antipatinin silinmesine, AKP'ye duyulan öfkenin açığa çıkmasına yarayan meşru bir siyasete yönelmelidirler.
Mesela tam da bu aşamada tek taraflı bir ateşkes fena olmazdı.
22. 11. 2016, Zürich
