Munzur vadisi
Hey dost; bu ne hırçın hayat böyle
dinlenmeye mola verecek bir yer olsa
sırtımı sağlam bir kayaya verip
yıldızlardan beşik yapsam
korku duymadan,güven içinde
huzur içinde uykuya dalsam
kuş olsam uçurumdan uçuruma
kanat çırpsam gökyüzünde
gökten bakınca cennet misali
munzur suyu nede güzel süslemiş
değişmez sanılan dağları
milyonlarca kez biçim verip
yeniden yaratmış gibi
bir yerinde kusur bulamazsın
binlerce kez baksan
gezmeye kıyamazsın
yamaçtan yürüsem taşları oynar
dereden yürüsem suları bulanır
yol yapmaya kıyamazsın
yol yapsan nakışı bozulur
örümcek olsam kuytularında
her kovuğunda uykuya yatsam
her mevsiminde uyansam
sisler örtse üzerimi
bin yıl kimse görmese
saklı cennetim olsa bin yıl
bir masal olsam bu cennette
ejderhaya kılıç çeksem
xıdır
