şehir şehir gel deniz
can atarlar buluşur
yürek yürek gel deniz
bir dönülmez yoldayız
söz onarmaz haldeyiz
güneş yanar dil yanar
bize bizden gel deniz
dalga dalga gel deniz
meydan meydan gel deniz
güneş yanar dağ yanar
kül olmadan gel deniz
düştü kenar mahalle
kalbim örtü üstüne
kara biter mavide
derin derin gel deniz
muharrem yılmaz
“Nasılsın anne, nasılsın babaanne?”
Sorularımız birbirine karışıyor. “İyiyim, iyiyim” diyor, “merak etmeyin, birkaç güne kalmaz, kalkarım ayağa. .. ” Küçülmüş, yüzü solmuş, göz torbaları şiş şiş… “Ameliyatım iyi geçti” diyor, “çok narkoz yedim ama… Azıcıkta ağrım var” Oysa ağrısının büyüklüğü suratından belli.. Üzülmeyelim diye saklamaya çalışıyor.
“Babaanne” diyor Ezgi, “ Bayramda yanındayım. Bir şeye ihtiyacın var mı?”
