çakıl

ölüm çocukları dışarıya oynamak için çağırdı…
daha annesi ile tanışmayan bebekler
bebeği ile tanışmayan taze gelinler
uykusunda uyuyan yaşlılar
yorgun eve giden babalar, esler
sakin bir barışın içinde
faşistin bombası gül gibi açtı
al mora boyandı tüm umutlar
tek gözyaşı oldu saniyeler içinde
dualar sadece ezgilerde artık
isimleri kimlikleri belli değil
bilinen tek şey
masum insanlar buhar olup uçtular
onlar birer güvercin bile olamadı
zamansız gelen teklif değildi
zorunlu gidiş idi