SELAHATTİN DEMİRTAŞ İLE SANATA VE HAYATA DAİR SÖYLEŞİ
1-Adil Okay, Ayhan Kavak: Yazmaya içeride mi başladınız?
Selahattin Demirtaş:
Dışardayken de yazma denemelerim vardı ancak kitap halinde yayınlanmış herhangi bir çalışmam yoktu.
Kitap Tanıtımı
“BEN KENDİM ÖTEKİ”
DEPREM
(Bir Ses Bir Nefes)
“Enkaz altında kalan ve enkaz üstünde bekleyen canlara…”
Hava soğuk üşüyorum anne. Bir gece sabaha doğru rüyam bir anda bölündü, sallandım ama bebekliğimin beşiği değildi. Rüyam en güzel yerinden kanadı anne. Enkazın karanlık, havasız, soğuk ve ıssız yığınları beşiğim oldu. Hiç bu kadar korkmamıştım. Ninemin zelzele deyip durduğu benim bir türlü anlamadığım o acı hikayedeki kelimenin deprem olduğunu anladım artık. Ama artık çok geç.
Safiye Sema
“SU DA SUSAR” MI
Adil Hocam, Merhaba
Sıkıca kucaklıyoruz. Her şeye rağmen sömürücü düzenine inat, iyi olmanızı diliyoruz. Kuşkusuz ezilen yoksul halkların yüreği bir yangın yerine döndü, döndürüldü. Bir kez daha acının öfkeye, öfkenin isyana dönüştüğü günleri hep birlikte yaşıyoruz. Kelimelerin anlamı daha bir ağır bu günlerde. O nedenle ne dense duygu ve düşünceleri güdük bırakacak bir biçare oluşun içindeyiz.
DUVAR YAZISI EDEBİYAT KAYINTISI
XXI
Madde 201: “Yaşama Uğraşı”nda Cesare Pavese bir saptamada bulunur: “Bir hikayenin ilk satırı bir kere yazıldı mı, bütünü tasarlanmış demektir-anlatım, hava ve olaylar dizisi-. Bundan sonra bir sabır sorunudur. Hikayenin gerisi bu ilk satırdan gelişip tamamlanmalıdır.” Gerçekten ilk satır veya pasaj yazıldı mı ardı sıra çorap söküğü gibi gelir.
MERDİVENDEKİ İZ
İÇERDEN BAKAN GÖZLER
Ergin Doğru
DUVAR YAZISI EDEBİYAT KAYINTISI
XX
Madde 191: 1929’da Nobel Edebiyat ödülünü kazanan Thomas Mann (1855-1955) ile gene 1946’da Nobel Edebiyat ödülünü kazanacak Hermann Hesse’nin (1877-1962), Volker Michels (Hesse’nin editörü) ve Anni Carlsson tarafından hazırlanan Mektuplar’ı (Timaş Yay.) edebi çıkarımlarda bulunma açısından paha biçilmez bir eser.
1904’te tanışan Hesse ve Mann 1910’dan, Mann’ın öldüğü 1955 yazına değin karşılıklı mektuplaşırlar.
İşçinin, memurun, emeklinin aldığı zam, dolmuş farkına yetmiyor. Niye ayaklanmıyorsunuz kardeşim…” diye söylenerek dışarı çıktım. Arkamdan bir alkış tufanı koptu.
Alkış yetmiyor tabii dedim. İnternet başında “beğen” tuşuna basmanın ya da biz yürüyüş yaparken apartmanlardan el sallanmasının yetmediği gibi.
