islam

Kim hangi mantık, düşünce ile inanırsa inansın Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslam birbirinin içerisinden, birbirine düşmanlaşarak çıkan İbrani, Süryani ve Arapların uydurma dinleridir. Her üç halk birbiriyle aynı etnik yapıdan olan kardeş toplumlar olduğundan, dini masallarının kendilerine hoş gelmesi demek, diğer toplumlarda da aynı hazzı uyandıracak diye bir mantık söz konusu edilemez. Çünkü bu dinler Allah’ın var ettiği dinler değil, üç kardeş toplumun gelişkin masalcı hikayelerinin bir ürünüdür.

Türkiye’de burjuvazide dahil her şeyi devletin belirlemesi, tüm sınıf ve toplumsal katmanların iradeden yoksun, devlete muhtaç, edilgen şekilde yönetilir. Sosyalistlerin, Türkiye’deki bu iradeden yoksun sınıfsal ve kültürel geriliği zayıflatacak siyasal, kültürel programlarının olmaması, başarısızlık demektir.

İslam’da dahil Hıristiyan ve Yahudi din kültürüne sahip toplumlarda da bu iğrençlikler yaşanıyordu. Batılı toplumlar çağdaş modern kültürü kabul edip, anayasalarını bu mantık üzerine şekillendirdikten sonra, dinsel her uygulamayı yasakladılar. Eğitim ve insan ilişkilerini çağdaşlığa göre uygulamaları neticesinde, dine inanan ya da inanmayan kişiler içerisinde, istisnalar dışında, söz konusu ahlaksızlığa kolayca kimse cesaret edememekte.

Edilgenliğin Alevilere derin etkisi sonucunda, kendilerini kabul etmeyen düşünce ve öncülere sahiplenmeleri, içine düştükleri boşluğu doldurma psikolojisidir. Kime, neye inanılıp inanılmayacağına bakılmadan, birazcık duygularını okşayan kişilere sorgusuzca bağlanmayı, Aleviler marifet, evrensellik görmekteler. Halbuki öz değerleriyle öncüsünü yaratmayan toplulukların evrenselliği söz konusu olmayacağı gibi, bu tarz anlayışlara kimse itibar dahi göstermiyor. Kendisi olunmadan evrensellik gibi üst kültürel kavramları sahiplenmek, daha ağır sonuçlara yol açmaktadır.