hayallerimi yitirmişim
çör çöp içinde arar olmuşum
temiz bir yer bulamadım bu dünyada
sana yer yok,der gibiler
ben inadına hayal kuracağım
bu çöplükte başınıza bela olacağım
yağmur vurur hayallerim ıslanır
kar yağar üzerine üşürüm
poyraz vurur,kurşun gibi
ne siperim var ne silahım
açlık hayallerimi vurur
bu çöplükte hayal kurarım yinede
hayallerim ter temiz
Munzur vadisi
Hey dost
bu ne hırçın hayat böyle
dinlenmeye mola verecek bir yer olsa
sırtımı sağlam bir kayaya verip
yıldızlardan beşik yapsam
korku duymadan,güven içinde
huzur içinde uykuya dalsam
kuş olsam
uçurumdan uçuruma
kanat çırpsam gökyüzünde
gökten bakınca cennet misali
munzur suyu nede güzel süslemiş
değişmez sanılan dağları
milyonlarca kez biçim verip
yeniden yaratmış gibi
ey zaman
ilaç değilsin
bir sene geçti ömrümden
bir senedir geçtin ömrümden
dağ gibi,bir ömür gibi
koca bir çınar gibi
gölgesinde teselli arardım
daha ne kadar ararım
bilemem
yıkılmaz sanırdım
kaya gibi,dağ gibi
sırtımı dayardım
ömrüme bakardım eteğinden
ırmak gibi yatağımı oyardı
derin bir nehir gibi
ömrüme akardı,yüreğimi yıkardı
tutuşmuş yüreğime su serperdi
dayanır sandım,inandım
Ey hayat
vurgunum sana
sevdalıyım
deliyim,divaneyim
salya sümük ardından koşarım
vaz geçemem
bağrımda açtığın yaralar volkan gibi
canevimden taşar
yine beni sarar
çırpınırım içinde
kanadı kırılmış gibi
uçuruma düşmüş gibi
bir çıkış yok gibi
bulmaya sevdalıyım
vaz geçemem
gülümü aldın
gülüşenimi aldın benden
sevdalarımı çaldın
sevincimi,gülüşlerimi
ana dilimi aldın benden
kaç zaman konuşamazdım
sesim çıkmaz dilimden
Göçme benden
gitme;
erozyona uğratma beni
çöle çevirme;
umudumu alıp götürme
sen gidersen dayanamam
yamaçlarım buz içinde
zirvelerim buzula kesti
fırtınalara dayandım
kayaları çatlatan kara kışına
cehennem ateşine dayandım
gitme;
sen olmazsan dayanamam
seni; göğsümde besledim
masallarımda uyuttum
uçurumda sakladım
kaç kurban verdim uğruna
kaç asır bekledim seni
kan ter içinde
doğum sancılarında
kaç asırda doğurdum
ey can;
can dayanır mı buna
ruhum ile yüreğim
çarpışan fay hattım
kaç şiddetinde çarpıştı
ölçüsü var mı
bırakın
kendi depremimin altında kalayım
yıkıntılarımın tozları altında
gelecekte fosil olurum belki
o zaman merakla incelersiniz
şimdi dokunmayın
bırakın
yıkıntılarımın altında fosil olayım
gecedir karanlıklar çöker üstüme
debelenirim karanlıklar içinde
gitme nasıl bakayım arkandan
göz bebeklerim büyür göremem
kan çanağıdır artık ağlayamam
masum bir gözyaşı değil artık
verimli toprağı önüne katan
kan kokulu seldir
alır başımı taşlara çalar
duru bir göz yaşı değil artık
kan kokulu öfke selidir
alır beni taştan taşa çalar
gecedir göz bebeklerim büyür
göremem
dosta da düşmana da toslarım
bir gün doğumunda uyanırım
kan ter içinde
güneş alır göz bebeklerimi
GİTME
Gel gülüm
kömür gözlüm
yamacıma gel
uzaklaşma benden
göçme benden:
kurşunlar teğet geçsin,vurulma:
uçuşan silahlar korkutsa da seni
gitme:
hani;gülü seven dikenine katlanırdı:
Munzur vadisi
Hey dost; bu ne hırçın hayat böyle
dinlenmeye mola verecek bir yer olsa
sırtımı sağlam bir kayaya verip
yıldızlardan beşik yapsam
korku duymadan,güven içinde
huzur içinde uykuya dalsam
kuş olsam uçurumdan uçuruma
kanat çırpsam gökyüzünde
gökten bakınca cennet misali
munzur suyu nede güzel süslemiş
değişmez sanılan dağları
milyonlarca kez biçim verip
yeniden yaratmış gibi
Hayat
