aklı kısa saçı uzun diyen İslam'ın, İster Şii Alicisi olsun, ister de diğer Mezhepleri, Alevi olup Alevilikten uzaklaşanları yarın daha kötü aşağılama ve işkencelerle yok edeceğini akıllarından çıkarmamalıdırlar.
âşkın altın yasasıdır o.”[2]
“Uyuyamayacaksın/Memleketin hâli/ Seni seslerle uyandıracak/ Oturup yazacaksın/ Çünkü sen artık o eski sen değilsin/ Sen şimdi ıssız bir telgrafhane gibisin/ Durmadan sesler alarak/ Sesler vereceksin/ Uyuyamayacaksın/ Düzelmeden dünyanın hali/ Gözüne uyku giremez ki... Uyuyamayacaksın/ Bir sis çanı gibi gecenin içinde/ Ta gün ışıyıncaya kadar/ Vakur, metin, sade çalacaksın.”
Melih Cevdet Anday, bu dizeleri, Telgrafhane şiirini, 1952 de yazmıştı…
Üst İnsan olunmadan inanç ve diğer bütün yaşamsal kavramların hiçbir anlamı olmayacağına inanan evrenselci bir bakış (Düşünce) açısıdır. Bu bakış açısı her çağın özelliğine ve sosyal siyasal koşulların şartlarına göre iki ileri bir geri şekilde bazen tamamen proto pozitivist olmuştur, bazende pasifte olsa idealizme işaret ederek Dualizmle kendisini tanımlamış.
Yalan söyleyenler
Solcu olduğunu söyler.”[1]
Öncelikle şu çerçeveden hareket ettiğimi(zi)n altını özenle çizelim.
Seçim kapışmasının arka planında, Türk(iye) sermayesinin polarizasyon (kutuplaşma) gerçeği yatıyor. Ayrıca Mustafa Kemal’in kurduğu Cumhuriyet’in yekpare yapısı da artık yok.
Kaderciliğin İnsanlığı Bitirişi
Kadercilik (Fatalizm): Bilgisiz, çaresiz, düşünce ve sorgulama yeteneği gelişmemiş, mantık dışı hayal ve söylencelerle kendini oyalamaktır.
seslenmeyen yazar
mutsuz ve çaresiz bir yazardır.”[1]
Rainer Maria Rilke, “Yazmadan, yaşamayı becerebileceğini sanıyorsan, yazma!” derken; yazmanın ne demek veya ne kadar önemli olduğunun altını çizer…
İnsanı Kötülüğe Sürükleyen Esas Etkenler
Evrensel ölçülerde özgür düşünme ve sorgulama imkanı olmayan her birey kötülüğe daha yakın, insanlığa tamamen uzak demektir. Bütün bunların sorumlusu ise devlet ve dinlerdir. Çünkü devlet ve dinler, bireyleri her zaman kolayca kontrol edip yönlendireceği basit seviyede eğitirler. Çoğu devletler, kendi belirlediği yaşam ve düşünce seviyenin üstüne, insanların çıkmasına asla fırsat tanınmamışlardır. Bu da bilgisiz, bilinçsiz, içgüdüsel, cinsel dürtü, paranın esiri, mesleki bilgi ve duyduklarıyla düşünerek düşük zekayla yaşamaktır.
Not: Bu araştırma yazısı "Kebikeç" adlı hakemli dergide yayınlanmıştı. Güncellenmiş halini yeniden paylaşıyorum.
Mektup nedir... Tarihteki ve edebiyattaki yeri nedir... Görülmüştür damgalı mektuplar... İllegal mektuplar...
Demokratik olmayan devletlerde, özerk devlet üstü denetleme ve yargılama kurumu olmadığı sürece, iktidara gelen her siyasi yapı, devleti kutsallaştırarak mutlaka hırsızlık yapar. Onun için sürekli insanlar ya gerçek demokrasi; veya herkesi sorgulayacak devlet üstü özerk bir hukuk diye bağırmaktadırlar.
görünmeyen değişmiyor.”[2]
