Çamurdan Hayaller

 

Herkes ders çalışırken o, çamurdan koyunlar, keçiler yapar güneşte kuruturdu.

Bu sanat çalışmalarına birkaç köpek, bir çoban ve bir de çoban eşeği ekleyince muazzam bir sürü sahibi olurdu.

Bu çalışmasını her yıl baharın gelmesiyle yenilerdi ve o yazı öyle geçirirdi.

Bahçe çitinin altına saklanarak yaptığı çamurdan heykelciklere o essahtanmış gibi bakardı.

Sonradan iki katlı ev ve bir ahır ve samanlık da yapmayı ihmal etmedi.

Yaptığı bu çalışmayı kimseye göstermiyordu ama bana karşı bir güveni vardı.

-Niye göstermiyorsun? Diye sorduğumda.

- Çalarlar, benim koyunlarımı, dedi.

- Ee senin iki tane çoban köpeğin var.

-Onlar essahdan değil ki, çamurdan köpekler.

-Sanki koyunları essahtan koyunmuş da.

- Koyunların da öyle, hem çobanın var. Bakar koyunlara çaldırtmaz.

-O da çamurdan, hem uykucudur. Mustafa emmim gibi.

Bir uyudu mu dağı devirsen uyanmaz.

- O zaman haklısın, ben kimseye söylemem yerini.

Bütün eğlencesi bahçe çitinin altına kurduğu çamurdan çiftlikti.

Onlarla oynar, güneşten fazla kurumuş koyunlar kırılıp dağılınca yenilerini yapmayı ihmal etmezdi.

Tabii ki bu koyun ve keçilerin yavrularını da yapıp ayrı bir yere dizerdi.

Bir gün oynayacak bir şey bulamayınca.

Kırmızı kil topraktan iki inek birkaç dana, erinmeyip bir çift de güçlü görünen öküz yaptım.

Kireç taşıyla ve daha koyu bir çamurla yaptığım hayvan heykelciklerini şekillendirdim de.

Bir kaç gün kuruduktan sonra karın bölgesi lime lime olmuş portakal rengi kazağımın ucunu yukarı katlayıp öküzleri,

inekleri ve birkaç küçük dana ve buzağıyı da güzelce yerleştirdim.

Kırmadan götürüp sürüsünü otlatmaya çıkartmış arkadaşımın çiftliğinin önüne dizdim. Gözlerine inanamadı.

Sevinçten ağlayacak gibi sarıldı bana.

-İneklerin ve öküzlerin yoktu. Senin gibi sürüsü olan bir adamın çiftliği hiç ineksiz , öküzsüz olur mu? Dedim.

-Hiç düşünmedim, ne kadar güzel bunlar nasıl yaptın? İncitmeden dokunup teker teker inceleyip sevdi.

Ben de kendime inanamadım . Yaptığım küçük heykelcikler usta birinin elinden çıkmış gibi düzgün ve minyatür hayvanlar gibiydi.

-Biz büyürsek uzak bir yere gidelim, çok koyun, keçi ve inek alalım.

Birlikte çok koyunlarımız, olur biz de Mehmet emmiden daha zengin oluruz.

- Nasıl alırız okadar koyunu, keçiyi, parayı nerden buluruz?

- Çalışırız

- Çalışmakla bu kadar hayvan alınır mı?

-Birsürü hayvanları olanlar nasıl almışlar?

-Bilmem çok zaman olmuş doğurup çoğalmışlar.

- Biz de öyle yaparız.

Olmaz hem nerden bakarız yapamayız.

 

-Olsun bizde çamurdan yaparız, daha çok hayranlarımız olur, ona da para istemezler ya.

 

Ne güzel bir söz söylemiş. Çamurdan da olsa bir hayalî gerçek gibi yaşatmak.

Umut etmek var olanla hayalleri büyütmek.