Eğitimle ilgili diğer önemli noktaysa, bilimsel eğitim konusudur. Bu da kültürlü olmaktan bağımsız değildir. Her devlet kendisinin daha nitelikli eğitime sahip olduğunu iddia eder. Ancak herkesin doğru söylediği anlamına gelmiyor. Bilimsel eğitimin varlığı, devletin halkıyla barışık, evrensel insan haklarına bağlı, üniversitelerin özerk şekilde bilimsel teorik bilgi ve tekniği üreterek, dışa bağımlılıktan kurtarmasıyla ölçülür. Dünya toplumlarının genel eğitim durumlarına baktığımızda, şu sonuçları görebiliyoruz.
Öncelikle bilimsel nitelikli eğitime sahip devletler, başta meslek, sanat, özel yetenek, kamusal hizmet ve askeri teknik gibi alanda arz, talep durumuna göre dengeli eğitim, öğretim sistemiyle işe başlamışlardır. Bu sistemin en önemli nüvesi, üniversitelerin düzenli, istikrarlı ve devamlılığa sahip özerk çalışabilmeleridir. Çerçevesi belirtilen eğitim politikasına sahip devletler, çeşitli yığılma ve dengesizlikleri önlendiği gibi toplumu itibarlı meslek, sanat, diploma sahibi yaparak, insanların kendilerine güvenini kazandırmıştır. Bu yapıyı asgari düzeyde uygulayan ülkelerde, olumsuzluklar istisna görülür. Söz konusu ülkeler Avrupa, Rusya, Amerika, Kanada, Avusturalya, Japonya, Çin, Güney Kore, Kuzey Kore, Küba, Vietnam gibi devletlerdir. İlkel, düzensiz, dar, ırkçı, dinci, kafatasçı, cinsiyetçi, halkıyla ve çevresiyle sürekli düşman kültüre sahip ülkelerse Türkiye, Asya’nın çoğu, Müslüman devletler, Afrika, Latin Amerika gibi yüzlercesini sayabiliyoruz.
Eğitimle ilgili şu noktanın net bilinmesi gerekir. Okur yazar olmak, ilköğretime kadar okumak, hatta Türkiye gibi ülkelerde lise ve üniversitelerin çoğu, düşünülenden de niteliksiz. Bir ülke veya toplumun nitelikli eğitime sahip olması, her zaman zengin olmakla bağlantılı değildir. Fakir ülkeler istediklerinde bazı tekniklerin dışında, insanlarını rahatlıkla doğru ve nitelikli eğitebilirler. Küba buna en çarpıcı örnektir. Dünyanın her yerinde eğitimli ve kültürlü toplumu var eden ilk temel araç, ülke anayasasının ırk, dil, din, cinsiyetçi, ilkel, kafatasçı duygu ve tapınmacı düşünceden uzak yazılmasına bağlıdır. Bu düşünceye inanıp sadık kalındığında, dünyadaki her şey objektif şekilde insanlara öğretilirken, özgürce sorgulayıp, tartışan toplum oluşur. İfade edilen bilimselliğe uymayan toplum ve devletler, zengin olsalar dahi halkını niteliksiz eğitim ve kültürle yaşatırlar.
Örneğin Türkiye; Asya kıtasında yer alan ülke olarak, sözde Orta Doğu toplumlarına göre modern, çağdaş görüntü verse de eğitimi, düşünülenden daha niteliksiz. Sadece Avrupa ve Amerika ile olan siyasi, askeri ilişkilerin zorlaması neticesinde, bir iki noktada moderndir. Çoğu şey göstermelik taklitten ibaret. Bunun doğruluğunu şu şekilde sıralayabiliriz.
1-Türkiye’nin Anayasası, İslam ve Batı yaşam tarzı arasında kalıp, gerçekçi bir tercih yapmadan, iki kültürü de dejenere eden ikilemli yapıya sahip olması.
2-Üst kültür olarak Türk Dili seçilmesine rağmen, Arap İslam din ve ulus anlayışına dayanan ırkçı, cinsiyetçi, gerici, şovenist ve derin dezenformasyoncu eğitimi temel alması.
3-Türk İslam ya da İslam Türkçü gerici eğitimle meslek, sanat ve kamu yöneticileri, bilimsellikten uzak kafatasçı, kültürsüz insan yığını durumunda olmaları.
4-Bilimsel eğitim modeli adıyla çocuk kreşleri, okul aile birliği vb. sosyal yapılar olsa da hepsi işlevsiz. Çünkü devlet varoluşundan günümüze kadar, tüm eğitim öğretim kurumlarını, Türk İslam veya İslam Türk Tarikatı gibi çalıştırmaktadır.
5-İslam ve Cumhuriyet ilkeleri kutsal tanrı emri şeklinde görülüp tartışılması, sorgulanması yasak gerici, diktatör bir eğitim, devlet sistemine sahiptir.
6-Çocuklar yetenek, beceri ve ilgi alanlarına göre değerlendirilip meslek, sanat, sağlık, felsefe ve kamu personeli yetiştirilmesi yerine, düz bir mantıkla okullar yalnızca diploma dağıtan kırtasiye dükkânı durumda olmaları.
7-Meslek, sanat ve özel yetenek okullarını itibarlı konuma getirip, üniversitelerdeki yığılmaları önleyecek nitelikli eğitim sistemi yerine, herkesin üniversite mezunu olmasını çözüm gören gerici, sakat anlayışın sürekli hâkim kılınması.
Kafatasçı bu tek dil, tek din, tek ırk, tek düşünce ve en büyük güç olanın hükümran olduğu sakat karakterin birinci sahibi, Mustafa Kemal Atatürk’ün altı ilkesidir. Her ilke birbirine taban tabana zıtlık taşırken, Atatürk’ün heykelleri ve ilkeleri kutsal, tartışılmaz, eleştirilemez tapınmacılıkla, her derde, her çağa deva şeklinde topluma zorla kabul ettirilmesidir. İkinci kafatasçılıksa; İslam Türk Şovenizmiyle Hz. Muhammed’in uydurduğu masalsı Arap İslam Ayetlerine tapınılması. Toplum her iki bilim dışı mantık arasında sıkıştırılıp, başka alternatiflerin oluşmasına fırsat verilmediği için halk, ikisinden birini tercih eden mecburiyetle yaşamaktadır.
Mevcut ırkçı, şoven, kafatasçı, niteliksiz geri eğitimin yok edilmesinin yolu “Yaşama Dokunan Örgütlenme Modelidir.” Bu da demokrat emekli öğretmenler, solcu partiler, maddi durumu kendine yeten bilgili, kültürlü, gönüllü bireyler, “Alternatif Halk Eğitimini” başlatmalarıyla mümkündür. Köy Enstitüleri örneğinde olduğu gibi. Kalbi insanlıktan yana atanlar, elini vicdanına ve cebine atıp, halkı düşürüldüğü bataklıktan çıkarmak için çalışmalıdır. Belki tam bir kurtuluş olmasa da en azından, demokrasiye giden yolun taşları döşenmiş olacaktır.
Kaynaklar:
1-Frederic Engels- Ailenin, Özel Mülkiyetin ve Devletin Kökeni. Sol Yay.
2-R. G. Peffer-Marksizm Ahlak ve Toplumsal Adalet. Ayrıntı Yay.
3-Alaaddin Şenel-Siyasal Düşünceler Tarihi. Bilim ve Sanat Yay.
4-Abdullah Öcalan-Sosyalizmde Israr İnsan Olmakta Isrardır.
5-Noam Chomsky–Güç ve İdeoloji Üzerine. Best Yayınları
6-Yoal Noah Harari–Sapiens. Kolektif yayınları.
7-Robert Ezra Park–İnsanın Doğası. Pinhan Yayıncılık.
8-Alfred Adler–İnsanın Doğası. Payel Yayınları.
9-David Egleman-Domingo Yayınları.
10-Wilhelm Riech–İnsanın Doğadaki Yeri. Payel yayınları.
11-Şeyla Benhabib–Marksizm Evrensellik ve Birey. Ayrıntı yayınları.
12-Charles Keit Maisels-Uygarlığın Doğuşu. İmge Yay.
13Yalçın Küçük- Sovyetler Birliğinde Sosyalizmin Çöküşü. Tekin Yay. –
14-İsmet Arkın- Politik Ekonomi. 2 Cilt. İnter Yay.
15-Karl Marks- Kapital. 3 Cilt. Sol Yay.
16-SSCB Enstitüsü Bilimler Akademisi-Politik Ekonomi. 2 Cilt. İnter Yay.
17-J. Kauczyinski-İşçi Sınıfı Tarihi. Sosyal Yay.
18- A. Abendroht-Avrupa İşçi Hareketleri Tarihi. Sosyal Yay.
19-Levis Mumford-Tarih Boyunca Kent. Ayrıntı Yay.
20-Agnes Heller-Bir Ahlak Kuramı. Ayrıntı Yay.
21-Eugéne Enruquez-Sürüden Devlete- Ayrıntı yay. –
22-Richart Senett-Kamusal İnsanın Çöküşü. Ayrıntı Yay.
23-Doç. Dr. Hüseyin Özgür, Doç. Dr. Murat Okçu. Dünyada Yerel Yönetimler. Üniversite Ders Kitabı.
24-Jugen Habermas-Kamusallığın Yapısal Dönüşümü. Üniversite Ders Kitabı.
25-İsviçre Hükümet Modeli ve Yönetim Şekli. Almanca Wikipedi.
