Yarım kalan gülüşünden
Hüzün dökülüyor
Dudakların arasından
Acı bir ıslık süzülüyor...
Gül yanaklarında
Yıldızlar yanıyor
Deniz bakışlı öksüz yavrucak
Ah ne çok durgun ne çok bezgin görünüyorsun
Kuraktan kuruyan
Nehir misali sessizsin
Kim bilir nice acılara hapsolmuşsun
Sevincini yitirmişsin
Son tebessümün de tüketmişsin
Yüzünden oluk, oluk gülücükler dökülmüyor
Gülü solan bülbülü küsen dallara benziyorsun
Yüreğime dert üstüne dert katım
Hep boynu bükük ardım sıra baktım
Bağrım acıdı gözlerim ağlıyor
Hep çağlayarak acılara aktım
İçime hep çile, keder bıraktım
Ab-ı revan oldum derelere aktım
Deli miyim, mecnun muyum bilemem
Ben kafama bacı, kardeşi taktım
Kahır dolu acılarla küllendim
Esen azgın yellerle sürüklendim
Alaz, alev oldum volkana döndüm
Ben yandıkça hep içten parelendim
Hoyrat ellerinizle dokunmayın
Kasımpatımıza
Çiçeğimiz
Yaşama tutunsun, kurumasın
Çünkü biz sevgiyi yüreğimize
Aydınlığı geleceğimize yükledik
Verdiğimiz şu kavga yaşam kavgasıdır
Nice engelleri nice barikatları aştık geliyoruz
Üzerimizden çok zifir karanlıklar aktı
Ellerimize güneş ha doğdu ha doğacak
Ölüm
Kıyım
Fırtına
Aymazlık sökmez bize
Çünkü üryan özgürlüğe gönül verenleriz
Açlığa, yoksulluğa direnerek destanlar yazdık
Warê min warê gulan e
Germa min germa dilan e
Derdê min nav de giran e
Wek keştîya ser pêlan e
Dîsa xema min carî bû
Gula şaxê min venebû
Ez ber derdê xwe digîrîm
Bilbila min ba min nînbû
Kezeba min ji kûr xwîn bû
Dilê min perçe perçe bû
Ez mexdûrê van şevanim
Dîsa roja min venebû
Dikim, nakim qet ranabim
Bi rojan e tu pak nabim
Hêvîyên min helweşîyan
Vê dilê bengîn şên nabim
Bi rojan e derbederim
Mina Kerem dil keserim
Lehî, agir ji tufanê
Ez nikarim rabim herim
Xweş dimeşî bi serê xwe
Te kil lêdaye çavên xwe
Dêmên te de gul vebûn e
Te xêlî daye serê xwe
Serdilka min werê ba min
Bişirînê xwe bide min
Bejnûbala te xweşik e
Bibe bûka dayîka min
Min dilê xwe te re vekir
Nav de te re qesrek çêkir
Dirêj bike her destên xwe
Min firşê xwen te ve geşkir
Bêhna te wek bêhna gulan
Germa te wek germa dilan
Ez dixwazim were ba min
Dil bikî min bike talan
Dîsa nav dilan de êş û jan e
Zaxo birîndar e
Ji şeveqa sibê xwîn dikişe
Riya hêvî yê hatîye girtin
Gelên Êzîdan re heşir û tofan e
Pir mil qetîyan
Pir dest windan e
Ax û ax
Ji serî heta binî
War û wergehên Êzîdan mij û dûumanin e
Dayîka me derde, kule zû were
Bi sondan dijminê me bêbawer e
Xem e, êş e jiyanke giran e
Cenge, şere, zordestî ye ; haware
Destên me û milên me de zîncîrin
Birastî li her derên me hincîrin
Rebena me xezela me lez were
Solên me çiriyan kincên me gincirîn
Ked û zadên me mêtin û revandin
Gul û şaxên nav baxan de qetandin
Xwanga me kejê bimeşe zû were
Mal û gundên me bi hev re şêlandin
Masmavi göğün altında
Bitmeyen ölüm-kalım
Girdabında
İnançları uğruna
Mazlumları hırpalayıp
İnsanları
İnsanlığı katlediliyorlar
Karnı yırtık çığlıklar da
Bir volkan gibi
Dinmeyen acılar yalım yalım
Çoğaldıkça çoğalıyor
Artık
Mezopotamya toprakları cehennem gibi
O özlenen gülümsemeler çoktan tükendi
Gömüldüm hıçkırıklara
Haykırışlara
Senden kalan
Gökleri titreten çığlıklara
Nice acılar saplandı
Yüreğimin ta orta yerine
Müslümanlarca katledilen
Kundakta ki bebeklere
Kucakta ki çocuklara
Kadın, erkek
Genç, yaşlılara
Ne çok ağlıyorum tüm mazlumlara
Zalimlerin zulmüne uğrayan
Her ayrı inançtaki tüm insanlara
Rêya şoreş yê zirav û dirêj e
Pergela paşverû yan pir qirêj e
Vê gavê Kobanê li ber gulan e
Dem pir tarî ye û dem bêtîrêj e
Agir û pêt e, kelîna dilan e
Li Kobanê de şer e û talan e
Bahoz û bager e, mij û moran e
Hilweşandinên gundan û malan e
Hawar û hawar gelan diqaji nin
Neyarên gel hemû se û tajî nin
Xwedêgiravî ew xas Misilman’in
Pir xedar zehf bêhiş û bêmêjî nin
Lêxin wan neyarên hov sist bikin
Berxwedanê ve jiyanê şên bikin
Roj ev roj e an mirin an mayîn e
Pêşketin û têkoşînê geş bikin
