Burası Ankara kanlı Ankara
Dört bir yandan geldik girdik saflara
Barış için yürüyoruz el ele
Yüreklerimizi verdik halklara
Sancıyor yüreklerimiz sancıyor
Kanayan yaralarımız acıyor
Çığlıklarımız Türkiye’yi sardı
Üzerimize bombalar yağıyor
Sanmasınlar biz öldük biz ölmeyiz
Barıştan, özgürlükten vazgeçmeyiz
Sıhhiye olsa da dert, keder meydanı
Yemin olsun yolumuzdan dönmeyiz
Sloganlarımızla umutlarımızı harmanladık biz
Devrimci duygularımızla barış, eşitlik için
Faşizme, cehalete, diktatörlüğe karşı
“Savaşa inat barış hemen şimdi”
Pankartlarıyla el ele kol kola
Sıhhiye Meydanına yürüdük biz
Burası Ankara bu şehir kanlı şehir
Emir gelmiş kaçak saraydan
Katilleri, cihatçıları sızdırmışlar içimize
İtler peş peşe iki bomba patlattılar aramızda
Tüm devrimci gülümsemelerimiz dona kaldı yüzümüzde
Vay benim yoldaşım vay tek eylemi kavgası
Tek sevdası özgürlük olan
En kuytu siperlerde
Direnen kardeşim
Paletlerin kaldırımlarını söktüğü
Caddelerinde akreplerin gezdiği
Devletin sırtında vurduğu Silvan’ın gençleriyiz biz
Canını dişine takıp, halk isyanını kucaklayan
Benim korkusuz yiğit yoldaşım
Boğazına kadar karanlığa itilen
Sultanlar şehri güzel Silvan’da
Kulakları sağır eden kurşunların vızıltısı
Bombaların gürültüsü Kürt halkını korkutamaz
Çünkü halkımız asla üç, beş çapulcuya boyun eğmez
İnsanlıktan nasibini almayanlar
Şimdi oralarda ölüm, katliam kol geziyor
Hüzün terk etmiyor yürekleri
Umutlar kandı
Ömürden ömür
Candan can alan cellâtların
Keskin nişancıların kıskacında
Cizre’de çığlık çığlığa kalan ne çok acımız var
Sinsi akrep kuduz çakal, kurt gibi
Vakitsiz gelen ölüm
Dokuz gün dokuz gece
Dört koldan
Devletin vurduğu
Cizre’de
Toprağın en kan kustuğu
Eylül’de
Tüm şehir virane
Sokaklar, evler karanlık
Öldürülen bebeklerin
Göğüslerine mermi kundaklarına kan doldu
Hâlâ yaşın çok küçük Baran’ım
Oy benim yavrum
Devlet
Yine yaptı cellâtlığını
Gözyaşlarım yüreğime
Ağzı açık yarandan
Kan damlıyor sineme
Âlem duysun kâinat duysun
Şu kirli savaş sebep oldu ölümüne
Senden arda kalan kanlı elbiselerin kaldı elimde
Ey bebekleri, çocukları öldüren vahşiler, caniler
Cizre’yi baştanbaşa
Yakıp, yıkan
Halkı perişan eden zalimler
Paletleri kanlı
Tanklarınızı alın gidin
Savaştan barışa koşan yüreğimle
Yavruma, Baran’ıma sarılayım göğsüme bastırayım
Köylere ateş, bomba yağdı
Dört bir taraf sis, dumandır
Koçyiğitler bizim canlar
Çok direnin an bu andır
Yine tanklar, toplar vurdu
Orman, ağaç, dal kalmadı
Çoluk-çocuk kan içinde
Namussuzlar bu olmadı
Artık susma feryat eyle
Bugün dünden daha beter
Beyaz ordu kan döküyor
Bunca zulüm, ölüm yeter
Kırın atın zincirleri
Yıkın, dökün zindanları
Mutluluğu yakalayın
Unutmayın şehitleri
Geberesi çakalların dişlerin arasında
İnsanlardan kalan
Eti parçacıklarından kan süzülüyor
Sinsi karanlığın kötülüğü
Haşereleri, böcekleri
Canavarları pusuda
Rezil, rüsva ettiler
Emekçilerin yaşamını
Zulüm vahşete sevdalı
Yaşamı öldüren çıyanlar çoğaldı
Her yere çığlık her yere inlemeler doldu
Emeği gasp eden şerefsizler şiddette sınır tanımıyor
Kirpiklerine yıldızlar, yanaklarına ay düşen
Ciğeri yaralım
Şu yaşanan acılar
Hele bir dinsin
Yedi cihan yüreklerde birleştiğinde
Tüm kötülükler bitecek, umutlar yeşerecek
Mavi denizlerde uçan martılar kadar
Yüreği özgür
Her bakışı
Yakamozlar kadar ışıl ışıl
Ölüm suskunluğu
İçinde isyana dönmüş
Kürdistanlı anne
Boynunu bükme karanlığın üstüne
Bir kere “çoktan ok yaydan çıktı”
O hünerli ellerin
Azılı canavarları, katilleri boğacak bir gün
Bilindiği gibi tarih akışı içinde sınıflı toplumlarda tüm halk devrimlerine karşı sermaye sınıfın temsilcisi olan güçler amaçlarına ulaşmak için gaddarca halklara zulüm etmiş, muhalifleri, eşitlik, barış, kardeşlik herkese aynı hukuk aynı adalet isteminde bulunanları katletmiş veya onları tutuklatmış ya da en kötü işkencelere maruz bırakmış. Sermayen düzenin yarattığı diktatörler canavar olduklarını ya dini ya da ırkçılığı kullanarak saklamaya çalışmışlar.
