Temel Demirer ağ günlüğü

İnsan(lık), sürdürülemez kapitalist vahşetin devreye soktuğu ekolojik felaketle yüz yüzedir.
Yaşar Kemal’in, “Evrende iki sonsuz doğurgan yaratıcı güç vardır. Biri insan, öbürü doğa. İnsan, yaratıcılığını yitirdiği gün, doğa yaratıcılığını bitirdiği gün her şey bitecektir,” uyarısı eşliğinde küresel ısınmadan, diğer verilerine dek bunu görmeden gelmek, artık mümkün değildir.
Özellikle de AKP’nin -kapitalizm patentli- çevre pratiği göz önünde bulundurulduğunda…
* * * * *

bir tehdit unsuru hâline geldi?”[2]
 
Yaşadıklarımız; “Tarihi üreten kötü yanıdır,” diyen Karl Marx’ı teyid edip dururken; iyi olmadığımız çok açıktır. Ancak iyi olacağımız da öyle…
Hayır; bu ekonomist, indirgemeci, vulger bir beklenti değil; diyalektik materyalist bir öngörüdür.

kimse karanlığa uyanmasın diye…”[1]
 
Şeyh Bedreddin (ile Börklüce Mustafa ve Torlak Kemal) İsyanı’ndan söz etmek kolay değil; tarihten felsefeye, başkaldırıdan devrimci praksise uzanan (ütopik de olsa) yeni bir dünya talebini içeren muazzam bir deneyim olmasından elbette…[2]
Şeyh Bedreddin başkaldırısı, Osmanlı düzenine karşı eşitlikçi bir isyandır ve devrimci mücadele tarihinin bugüne taşıdıkları açısından çok önemlidir.

Çok zor günlerden geçtiğimiz doğruyken; söz konusu kesitte payımıza yine direnmek, okumak ve yazmak düşüyor kuşkusuz.
Hem de Emil Michel Cioran’ın, “Gazete okur gibi okunan kitapları sevmiyorum: Bir kitap, her şeyi altüst etmelidir, her şeyi sorgulama konusu etmelidir”;[2] Alan Bennet’in, “Yaşamını kitaplarına koyamazsın. Kitaplarda bulursun,”[3] uyarılarını ve de yazmanın bir eylem olduğunu bir an dahi unutmadan!

II. AYRIM: MARAŞ KATLİAMI
 
II.1) TARİHSEL ARKA PLAN
 
II.2) DEVLET BELGELERİ’NDEKİ MARAŞ GERÇEĞİ
 
II.3) VERİLER, TANIKLIKLAR, SORUMLULAR VE SORU(N)LAR
 
 
III. AYRIM: OSMANLILAR’DAN CUMHURİYET’E ALEVÎLER
 
III.1) OSMANLILAR’DA KIZILBAŞLAR
 
III.2) CUMHURİYET’TE ALEVÎLER
 
III.3) ORTACA, SİVAS (MADIMAK), ÇORUM, GAZİ, VD’LERİ…