Temel Demirer ağ günlüğü

onlar için yazdım bütün yazdıklarımı
ne çektimse bunca yıl, onlar uğruna.”[1]
 
“Düşman değil benim halkım/ Barışa kardeşliğe/ Kahpeliğe kalleşliğe puştluğa düşman/ En başta da sömürüye/ Açlığa düşman,” diye haykıran Hasan Hüseyin Korkmazgil için bir zavallı, “Hasan Hüseyin, orta gelişmişlikteki kişilere seslenebiliyor. Hasan Hüseyin orta gelişmişliktekilerin ortak yarasıdır; hocasıdır. Dokununca kızıyorlar, doğal,”[2] diye zırvalar!

Kahramanlıklar okudum tarihte
Çağımıza yakışan vakur, sade
Davranışınız geliyor aklıma.”[1]
 
“Üç Fidan”ın 6 Mayıs’ından veya THKO (Türkiye Halk Kurtuluş Ordusu) savaşçılarından, 44. yıldaki sonsuzluklarından söz etmek zor olsa da; “olmazsa olmaz”…

aslında biriz.”[1]
 
“Birbirimizi anlamamız için, aynı dili konuşmamıza gerek yok, ezildikten sonra, hepimiz aynı şarabız...”
“Ben bir müzisyenim, ondan sonra biraz Karadenizliyim ama hepsinin ötesinde ben bir devrimciyim. Ve gerçekten doğru bildiğim bir şeyi en azından çok zorlanırsam ortaya koymaktan çekinmem…”

kesinlikle kendine inanandır,
çünkü o mutlak biçimde kendisidir.”[1]
 
Sanat hakkında birçok şey söylendi; söyleniyor ve söylenecek de; ancak ne nasıl sunulursa sunulsun, “Artes serviunt vitae, sapientia imperat/ Sanat, hayatın hizmetkârı; akılsa idarecisi”dir!

bu yangın yerinde
yaşamak, insan kalarak.”[1]
 
“Barış İçin Akademisyenler Bildirisi”, çağına tanık ve taraf olabilen entelektüelleriyle çok önemli sonuçlarla birlikte, müthiş tartışmalara yol açarken, Esra Mungan, Muzaffer Kaya, Kıvanç Ersoy ve Meral Camcı şahsında unutulan/ unutturulan bir gerçeği gündem maddemiz kıldı.