Temel Demirer ağ günlüğü

“Kölenin olduğu her yerde
mutlaka bir de efendi vardır.”[1]
 
Genel olarak Türkiye’de (ve Kuzey Batı Kürdistan’da) demokrasi mücadelesinden söz etmek, özelde Türkiye’de (ve Kuzey Batı Kürdistan’da) ne olduğundan ya da ekonomi-politik gerçeklikten bağımsız ele alınamaz.

I.1) “TÜKETİM ÇAĞI”NDA İNSAN(SIZLIK)
I.2) YABANCILAŞMA!
I.3) İLK ARA SONUÇ: İNSAN(IMSI)!
I.3.1) KORKU…
I.3.2) YALAN(CILAR)!
I.4) POSTMODERN İNSAN(INIMSI)LIK…
 
 
II. AYRIM: “YENİ(DEN) ORTAÇAĞ”!
 
II.1) EŞİTLİKÇİ-ÖZGÜRLÜK…
II.2) KAPİTALİZMİN “KÜLTÜR(SÜZLÜĞ)Ü”

 
 
T.“C”NİN KÜRT SORUNU!?
 
“SON” GÖRÜŞMELER: “HUDEYBİYE OLAYI” MI?
 
“BARIŞ” VE İSMAİL BEŞİKÇİ’NİN UYARILARI
 
BİR “HATIRLATMA”
 
1
 
KÜRTLER VE ORTADOĞU[1]
 
ABD Dışişleri Bakanı John Kerry’nin, “Ortadoğu ve Kuzey Afrika’da devasa bir dönüşüm
 
gerçekleşiyor. Bu, Osmanlı İmparatorluğu’nun yıkılışından bu yanaki en büyük değişimdir,” notunu düştüğü
 
hareket; “Ne oldu, ne oluyor?” sorusunun da muhatabı olurken; Hakan Albayrak’ın, “Bu Devrimler Bizim”[3]
 

I.1) DİN MESELESİ
I.2) İSLÂMA KENAR NOTLARI
I.1.1) ‘ULÛ’L-EMR’E İTAATİN TEKÇİLİĞİ
I.1.2) “İSLÂM BARIŞ DİNİ” MİDİR?! YA DA MEDİNE VESİKASI…
I.1.3) SİYASAL İSLÂM
I.3) IŞİD GERÇEĞİ
I.3.1) DEVLETLEŞEN “ÖLÜM KÜLTÜ”: IŞİD
I.3.2) IŞİD’İN MARİFETLERİ
I.3.3) IŞİD NEYİN ÜRÜNÜ(DÜR!)?
I.3.4) IŞİD’İN ŞECERESİ

 
W. Shakespeare’in ‘Macbeth’indeki, “En büyük acılar, kaygılara döndü, ölüm çanları kimin için çalıyor soran yok. Doğru insanların ömrü tükeniyor. Başına takılan çiçeklerden daha çabuk. Hasta olmadan ölüveriyor insanlar,” satırlarıyla betimlenmesi mümkün olan bugünün Türkiye’sinden söz etmek kolay değil…
Çünkü N. G. Çernişevski’nin, ‘Prolog’unda, “Zavallı bir ulus; tepeden tırnağa köleler ulusu; hepsi köle” sözlerini çağrıştıran bugüne ilişkin olarak; Ulvi Arı’nın, “Türkiye’de en çok icra edilen sanat mimdir. Çünkü kimse konuşmuyor,” demesi boşuna değildir! Her neyse…