Güncel

HOÇVAN'A DOĞRU KISA BİR YOLCULUK(4)

Arabanın teybinde Dengbej Hemé Heci'nin o duygu dolu güzelim klamları çalıyordu. Dinledikçe insan, bizleri değişik düşünce ve hayallere götürüyordu.

Kürtler ve diğer barışçı halklar kendilerini korumak ve doğuştan gelen haklarını koruyup kollamak için yerleşim, bölgelerinden uzak ve yaşam koşulları güç ve zor olan mekân alanlarını seçmelerindeki yegâne amaçları kendilerini korumaya aldıkları ölçüde değerlerine sahip çıkmayı sürdürebilirler.

Dolayısıyla, amaçlarına göre bulup konumlandıkları yerler sarp dağ yamaçlarını kendilerine daimi mesken olarak seçmişlerdir.

VAKİTSİZ ACILAR İKLİMİ

Ama donmuyor sende hiçbir şey.
Şehir ışıklarını hızla geçersin, yarı-karanlık sokakların ıssızlığında ağaç gölgelerine gözlerin takılır.
Gökyüzünün maviye kesmiş olduğunu fark edersin. İçinde bir yerler ısınır.
Kanayan ne varsa insana dair, geçer gözlerinden usul usul.
"Soğuk" dersin, "öyle etkili ki, iliklerime işliyor."
Hala yaz giysilerinde olduğunu fark edersin.
"Ah ne acılı serüvenlerden geçtik yaz boyu"
Gezinin dumanları beliriyor gözlerinin önünde.

Şivan Perwer'in treni…

Küçükken babam Erivan Radyosunu beklerdi, öyle bir içten dinlerdik ki, sanırdım sarı radyonun içine düşecek. Anlamazdık ama Erivan radyosunda çalan Kürt müziği bindiğim bu tren misaliydi, aşk, sevda ve sıla türküleri çalardı. Bozkırlara dokunur, yokluğu, gurbeti konuştururdu ve her seferinde babacığım şöyle derdi: “Khur kadar yanık ağıt yakan yoktur...” öyleydi. Hem dingin bir müzikti ve hem de fazlasıyla hümanistti.

HOÇVANA KISA BİR YOLCULUK (2)

Gelenler, hatırımız için geldiklerini beyan ediyorlardı...

Kısa süre içerisinde bütün komşularımızın etrafımızda kümelendiklerini gördük ve bizleri, oldukça sevindirmişti. Bazıları çaktırmadan oturdukları yerden birbirlerine sırtlarını dönmüş vaziyete oldukları gözlerden kaçmıyordu...

HOÇVANA DOĞRU KISA BİR YOLCULUK

BAYRAM VE HÜZÜN

Zamanla onlar yerini biz aldık bayramların değişmez eskiye özlem duygusuyla aynı tümceyi biz kullanır olduk. Şimdi diyeceksiniz ki ''eskiye rağbet olsa bitpazarına nur yağardı.'' Eskiden gerçekten öyleydi. Bitpazarları şehir ve kasabalarımızın semt pazarlarıydı. Zaman geçirilir, alış veriş yapılır. Hele bir de tanıdığa rastlanır, ''iki lafın beli kırılırsa'' demli çay tadında olurdu.

Sayfalar

Hapishane Edebiyatı

Ümüş Eylül Hapishane Dergisinin 51. Sayı...

Tekirdağ Cezaevi tutsaklarınca elle yazılıp mektuplarla dağıtılan Ümüş Eylül Kültür-Sanat dergisinin Nisan-Mayıs-Haziran 2024 tarihli 51. sayısı...

TEK KİŞİLİK HÜCREDE YAZILAN BİR ÖYKÜ: DE...

Mahallenin kimi çocukları ondan hem korkar hem de onunla uğraşmaktan vazgeçmezdi kargalar...

Duvarları delen çizgiler

Balıkesir Burhaniye yakınlarında yaşayan arkadaşlara davet. 10 Aralık'ta Insan hakları haftasında, Burhaniye Yerel Demokrasi ve Insan Hakları Gündemi...

daha fazla