Şiir

Megrî dayika min megirî
Ev dewran dewraneke cûda ye
Bêbextî di tê de tijî ye
Mêrkujên zaroka û mezinan
Şên û kenan ve
Bêşerm
Ser axa me û ser welatê me
Bi quretî dimeşin û hovanî digerin

Qopan û bêrûmetî bûye
Qedir û qîmet
Serîheldan ketiye
Nav lêvên şevan, rûmeta gelan
Bo xatirê war û axa me
Berxwedan naqede û ranaweste
Heya welatê me azad nebe û nebişir e

Megrî dayika min megrî
Tarî kûr e
Dem şev e
Rê û dirban vedişêre
Nikare stêran bixapîne û nikare hilweşîne

Alıp götürmek
Dağlar, ovalar
Okyanuslar ötesine
Masmavi göğün
Üzerinde ki
Mehtaplı
Yıldızlı gecelere
Cilveli, oynak
Kahkahalarla
Öpmek alnından
Veya gülkurusu
Dudaklarında
En etkili aşk ateşiyle
Ve yanan yürekle doyunca hissetmek seni

Hasrettin
Sardı beni
Çakıllar, dikenler
Tüm engellere rağmen
Sevdamız tükenmesin
Şarkımız söylensin
Gül dalına konan bülbüllerin
Dört mevsim çınar ağaçlarında
Cıvıldaşan tüm serçelerin, kuşların dilinden

Min bi evîna te ve dilê xwe şûşt
Tu çem û robarên ser deşta min î
Ji zinaran û kendalan dikişî
Delalê tu bêhna rihana min î

Kulîlka min nepenîyê eşqê me
Bila tu kes nezane evîna me
Hêvîdarim bihar her dem havîn be
Sîx û kelem nekeve navberê me

Rinda min şêrîna min were ba min
Keçê jîyana bêhez bêsûtun e
Rojên bêeşq jî gor û gorîstan e
Lêvên te gul û birhên te zeytûn e