atıver karamsarlığı yüreğinden
yuvarla gitsin derinlere
umudu besle gülüşün gibi
hayat zor,yaşamak güzel.
bunca zaman sevda yolunda
dolambaçlı yollardan geldik bu güne
marifet yeniden üretebilmek te
umudu yeniden üretmek güzel.
yaşam mücadelesinde yara aldıysan
saracaksın yaralarını yeniden
düşe kalka geldik bu güne
geleceği kendi ellerinle yaratmak güzel.
dilimde, ezgisi çıplak şarkılar.
Son kuşlar da göç etti, mevsimler senden yana
hangi buluta sarılsam, yağmur olur düşersin;
gökyüzü artık dar gelir bana.
Ayaklanmış öfkeyim, sevdamın doruğunda
dokunsam gülüşüne, sesin patlar tenimde.
Gizli bir yas gibi büyüyorsun içimde;
ölümsüzlük olmalı, seni yaşamak sende
Savrulurken yoksul kuşlar,göçmen düşlere
kapatıyorum sana bakan, penceresini ömrümün..
"Gitme ! Kal !" diyebilmek, bin deli yürek ister
son perdesi de çekiliyor, figüran olduğum sahnenin.
kapatmayın üzerimi
çekin ölümlerinizi üzerimden
siz öldünüz ben yaşıyorum
ispat gerekmez
buradayım işte
dünyanın gözü önünde
görmek isteyen görür beni.
siz ey ihtişamlı cellatlarım
mazlumlara korku salan
bir emirle can alan
yıkımlar yaratan
siz öldünüz ben yaşıyorum.
kurşuna dizdiğiniz hayatımı dondurdum
bir kız çocuğuyum ben
munzur suyunda yüzerim
dağlarında gezerim
karlarında,yağmurunda yağarım
rüzgarında eserim
güneşinde şavkırım
düğünlerimde halay çekerken,
ağıtları'mı söylerim bir yandan.
beni tanımazsanız, bilemezsiniz,
düğünde miyim,
savaşta mıyım,
cenazemin başında mıyım.
Her yanım kurşunlanmış.
param parça cesedim,
dağ yamaçlarında,
tel örgülerinizin dibinde.
aramıza çektiğiniz sınırları aşarken,
yaylamda davarımı güderken.
gece olur uyku tutmaz,
sevdiğimin yollarına düşerken,
avucumun içi gibi bildiğim,
kör zifiri karanlıkta yolumu bulduğum
dağlarımda,
gece görüş kameralarınız bulur beni.
kapatmayın üzerimi
çekin ölümlerinizi üzerimden
siz öldünüz ben yaşıyorum
ispat gerekmez
buradayım işte
dünyanın gözü önünde
görmek isteyen görür beni.
siz ey ihtişamlı cellatlarım
mazlumlara korku salan
bir emirle can alan
yıkımlar yaratan
siz öldünüz ben yaşıyorum.
kurşuna dizdiğiniz hayatımı dondurdum
bir kız çocuğuyum ben
munzur suyunda yüzerim
dağlarında gezerim
karlarında,yağmurunda yağarım
rüzgarında eserim
güneşinde şavkırım
Ez ne şelaf ne awanim
Heyrana çûk û kewanim
Keç û xortên me hêjanin
Ez şivanim ez gavanim
Berx diçêrin nav mêrganin
Av vedixwen ser curnanin
Gava demsal bibe bihar
Gul vedidin xweş renganin
Axa warê me adane
Navê gundê me Şewan e
Bêheval û bêhevsale
Pêşberê gir û kendane
Gundê me pir dûrîmine
Nav xeyal û xwenêmine
Xerîbî wek agrê geşe
Wele her dem dihelîne
Kabarır denizler gibi hasretin
Ayrılık dev dalgalarla vurur göğsüme
Tren düdüklerine takılır kalırım
Bir senin gidişin yakar düşlerimi
Bir de
Kentin duvarlarında solan resimlerin…
Manisa.
Yayla yolu taşlıktır
Fistanında nakıştır
Yâr biraz beni bekle
Bu can sana âşıktır
Karakaşlı yârim var
Saçında lüleler var
Yayla yolu sarp gider
Sana serdim bir minder
Mola ver biraz dinlen
Vücudun rahat eder
Karakaşlı yârim var
Saçında lüleler var
Yaylalar sıcak olmaz
Başını eğme biraz
O ne biçim bakıştır
Kız seni sevdim kiraz
Karakaşlı yârim var
Saçında lüleler var
Yayla karşı dağdadır
Yüreğimde sevdandır
Biz uzun yoldan geldik
Canım yazmanı kaldır
Aydınlığın yollarını kapatmayı,
Özgürlükleri yasaklamayı iş bilen,
İşçi-köylü, halklara düşman…
Kana, şiddete, savaşlara doymayan,
Farklıklara tahammülü olmayan zalimler var.
geldiniz kucağınızda
bir demet çiçekle;
gelincik, papatya,
karanfil ve yabangülü!
Teriniz hasretiniz sinmişti
gelincik yapraklarına...
Bir de kokunuz!
Özlemin, hasretin çöreklendiği
tahta bir masa ve dört kişi...
Anam karşımda, sen yanımda,
bacım sol yanımda
duruyoruz bir süre öylece...
Bu seni ilk görüşüm...
İlk kez demir parmaklıklar yok aramızda
ve yine ilk kez dokunuşum
kestane rengi saçlarına.
Zeytin gözlerinden sevgiyi
yudum yudum içişim...
