her gece sırf senin için çıkıp gökyüzüne
içimdeki tüm yıldızları serpiştiririm
karanlık geceni biraz olsun aydınlatsın diye
arada bir kırparım makasımla ay dedeyi
hilal kaşların aklıma geldiğinde.
Her sabah hiç bıkmadan erkenden kalkıp
boyarım güneşi en parlak sarılarla
güne daha mutlu başlayasın diye.
En güzel yeşili seçerim baharda ağaçlara
en özgür maviyi çıkarıp boya sandığımdan
biraz gökyüzüne, biraz denize, ırmağa
şöyle yumuşak bir hamleyle boyayıveririm.
Capcanlı renkleri seçerim çiçekler için
sonra üzerlerine senin kokuna benzer
kokulardan biraz döktüm mü, tamamdır.
İçimdeki sevgiyle ısıtırım havayı.
Saçlarının rengindedir toprak ana da
hiç düşündün mü neden?
Ben senin için dokunurum ona da.
Bakışların kadar derin yaparım denizleri,
sevgim kadar engindir gökyüzü.
Bazen sesini duyamadığımda
kederlenip kara bulutlar saçarım gökyüzüne,
şimşekler çaktırır dayanılmaz acılarım,
senin yağmur sandığın, benim gözyaşımdır aslında
senin rüzgâr sandığın şey, benim sessiz çığlıklarımdır.
Bakarım geleceğin yok, umutlarım kırılır.
Dallardaki yapraklar dökülür yavaş yavaş
çırılçıplak kalıverir tüm ağaçlar.
İçimdeki en temiz duyguları anlatmak için
beyazlara boyarım yeryüzünü
sense kış geldi kar yağdı sanırsın.
Ben bıkmadan beklerim hep, geleceğin günü
ben senin için dualar ederim, yalvarırım Tanrı’ya
ruhun duymaz, ben yokmuşum gibi davranırsın.
Oysa ben senin için sırf senin için
sana olağan gelen her şeyi yaparım sabırla
neden sanıyorsun bunca çabam
elbette senin için
senin daha da mutlu yaşaman için…
Sevda kahraman
