Listelerde imza kullanmak istemem, yazarların tavrı görüşleridir, romancıysa romanlarıdır.
Ancak bir bayan okurum acı bir şeyi hatırlatmış. 1997'de amcasının öldürüldüğünü söylemiş. İşte bu sözün bittiği yerdir.
Bu cevabım daha çok onun ağlayan yüreğinedir.
Evet, Dersim'in her adayı sadece devletten gelen ölümlere değil, politik gruplardan gelen ölümler karşısında da, Dersimlilerin yaşam hakkından yana olduğunu söylemelidir.
Silahla insan terbiye etmeye kalkmanın vahameti büyük bir çağdışılık. İnsanlığın bittiği yerdir orası.
Ben hiçbir adayın silahlı gruplara dayandığına inanmak istemiyorum. Bu her adayın sırtında ağır bir urdur, seçilse dahi o ur kişinin özgür iradesiyle belediyeyi yönetmesine izin vermez. Bunun dünya kadar örneği var.
Polis gücüne dayanan, hükümetin nüfusuna dayanan herkes için de bu böyledir. Valilere, kaymakam ve milletvekillerine kimse halk lideri demez ama belediye başkanları şehirlerinin liderliğine adaydırlar. Politik çelişkileri dengede tutarlar, hizmette adil olurlar.
Benim kriterim şudur:
Bir, aday ölüm cezasına karşı mı, bunu beyan ediyor mu?
İki, seçildiği takdirde MHP, AKP, DSP, CHP, BDP ne bileyim okul, cami, Cem Evi’ne eşit mesafede duracağını söylüyor mu? Yani şehirde oturan herkes için hizmette eşit davranacak mı?
Üç, daha önce belirttiğim gibi, Dersim'in gelenekleri için çaba sarf edecek mi? İstanbul, İzmir, Diyarbakır, Adana, Ramazan'da, Kurban Bayramında bayramını kutlar, Dersimliler de Aşure'de, Gağan bayramlarında, Hızırlarında, Bahar bayramı olan Heftemal/Hautomal ve Beri bayramının halk tarafından kutlanması için bir şeyler yapacak mı?
Dört, seçildikten sonra parti rozetini çıkaracak mı?
Beş, Dersim'in Here-were ve Be-So dilinin gelişmesi için bir fikri var mı?
Altı, Dersimlileri çatıştırmak yerine birleştirecek mi?
Yedi, köylülerin ürünlerini haftalık şehre getirip pazarlaması için, bir pazar alanı oluşturmak, mesela bir belediye aracının en azından yakın köylülerin yumurtasını, sütünü, sebzesini günlük şehire getirip satması için yardımcı olacak mı?
Sekiz, Dersim ekonomik olarak çökmüştür. Bir şehirde ekonomi yoksa hayat olmaz, esnaf, tüccar, üretici gerekli.
Partilere değil, halka çalışacak bir aday isteyin.
Bunları söyleyen ya da bunlara yakın duran her hangi bir adayın hangi partiden olacağı önemli değil. BDP'li de olabilir, bağımsız da olabilir, ya da AKP ve CHP'li de olabilir.
Cemal Taş, Dersim'i duyan biridir, Toprağı küstürmeyecek aday demiş. Toprakla barışmalıdır aday.
Ha şu Kürt çelişkisini de dindirmeli o aday. Devrimli gençlerin yarısı Kürt dağlarında ölmüştür, yüreği yaralı anneler vardır, yavrusu hapiste olan. Şiddetsizlik, çatışmasız bir kent için çaba sarf etmelidir.
Keşke anne babamızın yüreğine derman olacak Avrupa tipi bir sosyalist partimiz olsa… Türkiye'nin tamamı bu acıyı çekiyor. Sol ve sağ belediyelerin hepsinde yoksul yoksul olarak yaşıyor. Yasalar bugün uygunken hiç bir belediye Kürtçe, Zazaca, Arapça, Lazca, Soranice okul açmıyor.
Belediyeler kreşler açabilir, çocukların ana dillerinde oynayarak büyümesini sağlayabilirler, ama yapmıyorlar.
Helsinki sözleşmesinden beri bu hak var.
Keşke bunlar üzerine düşünsek. Yaraları sararak siyaset yapanlar, o yaraları kaşıyarak siyaset yapanlardan daha çok yeri olmuştur toplumların hafızasında.
Dünyanın bu tek alevi kentinde henüz heykeli dikilecek bir belediye başkanı olmadı.
Bu toplumu kültürü ile barıştıracak aday tarihe geçer.
Bu kritere biraz yakın, biraz uzak adaylar var elbet ama benim içime sinen aday yok. Çaba gösteren, ana dilde seçmene seslenen, yazarlara, aydınlara, dersim kurumlarına mektup yazan adaylar da var. Önemsiyorum, ama benim gönlümün adayı yok. İçime sinmiyorlar, ürkekler, halkın özlemini gür sesle söyleyemiyorlar.
Şunu yapacam diyemiyorlar.
Hayal kurmak dahi güzeldir. En azından hayalini söylesin adaylar.
Dersim Anadolu’muzun bir iki renkli şehrinden biri, onu biraz siyaset üstü düşünsek. Olacak gibi. Partini değil kardeşim halkını tut, diyesi geliyor insanın.
