Dersim, Maraş derken, sıra Çorum Katliamı’na gelmiş. Gitmiş mağdurlarla görüşmüş, onların anlattıklarını ve yaşadıklarını öyküleştirmiş. İyi de yapmış yazarımız.
Fikret Güneş’in “Kırkların Direnişi” adlı kitabı Ozan Yayıncılık’tan çıkmış. Öyküleri tanıkların anlatımlarından oluşuyor. Tanıkların söylediklerini edebi bir dille kaleme almış. Her bir öykü insanı derin hüzünlere sürüklüyor. İsterseniz biraz da Çorum’dan söz edelim.
Ercan Cengiz' in ACI İLE DOLU ELLERİM - DECONA PIRRIYÎ DESTÊ MI, adlı şiir kitabı yakında okuruyla buluşacak...
KISA KISA
kayadan beslenen meşe
kendi dalını kendi budar
***
katır inadı tutmasın
çileden çıkarır insanı
***
akıllı eşeği severim
***
katırın yükünü, yükleme eşeğe
altında kalır, ezilir
***
fidan kesmek yerine
kalas yontsaydın ya
***
yürek ağrısını bilmeyen
demesin ki acı çektim
Ama her birinin yüreğinde bir umut kıvılcımı vardır. Her an tutuşmaya hazır bir bozkırları... Umuttur işte. Umut, kurşun geçirmez geceleri bile aydınlığa çevirebilir. Ve o umudun hiç bitmesini istemezler öykü kahramanları. Henüz ilk öyküsüyle insanı kendisine bağlayıp, yarına olan inancımızı daha da büyütüyor.
Gevaş''ın durgun kıyılarında çekirge seslerine karışıyordu annemin esmer sözcükleri, kaybolduğu masalda yolunu bulmak için ardında sözcüklerini unutan bir çocuğun yalnızlığıyla büyüyordum.İlk hecesi zor öğrenilmişe bir ''ben'' olan gözlerimin ufkunda büyümek,kimi dillerde yaşamaktı; kimilerinde ise ...Zaman, Kafka''nın günlüklerine izi düşmüş bir kül yığınıyken, heybemde kalan yangnlarda bir varolma masalıydı şiir...
Heybelerinde Ateşten Düşler taşıyan çocukların...
Şairin heybesinde saklı kalmış gizli tarih, ezber bozan dizeler,
Savaşa inat gülümseyen çocuklar ve adları isyanla,
Darağaçlarıyla sembolleşmiş büyük dedelerin,
Pirlerin, dengbejlerin destanları var....
(Tanıtım Bülteninden)
Kadim halkın evladını kendisine konu aldığı için sevinçli hiçbir anına rastlamıyoruz. Ve insanı bir kimlik arayışına götürüyor. Romantizim, sosyoloji, felsefi ve psikolojik ögelerle romanını daha da zenginleştirmiş. Ekseninde ise insanlık var. Yerel adetlerimizi önemserken, yer küremizin bir parçası olduğumuzu da hatırlatıyor bize. İkinci baskısını yapmış olan Babil’de Sürgün adlı roman, bizi doğunun sihirli topraklarında dolaştırıyor.
Okudukça gördüm ki bende geçmişin o dehlizlerinde dolanıyorum. Demek ki düşünüyorum acılar, umutlar, sevinçler hep aynı Elif. Farklı olan, alanların ve sorunların yola çıktığın insanlarla farklılaşması. Amaç ikisinde de bir. Düşünce, anlayış, kültür ve ideolojilerinin farklılığı, farklı sorunları da beraberlerinde getiriyor. Evet, Elif Arkadaş! „Örselenmiş anılarında, Nene’ne göre; „sevginin her derde deva“ olduğunu yazmışsın. Sana göre de ,“sevginin bitmesi dünyanın yıkıldığı an olur“ demişsin. Bugün dünyaya bakıldığında doğru söylüyorsun.
Birinci kapı havayı çağırdı
İkinci kapı ateşi çağırdı
Acının ve ölümün kucağındaki İstanbul ona sığınmış aşk çocuklarıyla beraber yitirdiği erdemini geri ister. Bu aşk çocukları sürekli ezber bozarlar. Sevdikleri için o kim? demezler de, o ben, derler, üstüne basa basa.
Biliyoruz ki Mevlâna belki de İslam dininde dans eden ilk erkek.
Mevlevî'nin dönüşü, Bolero'nun ezgisi gibi; tekrarı olmayan tekrar.
