bir kadın sevdim
elli dokuzumda
mevsim sonbahardı
geldi
teni gül yaprağıydı
elleri memleket kokardı
bir kadın sevdim
elli beşindeydi
yüzü kederliydi
gözleri dalgın
kırılgan bir iklimin uğultusuydu
anılarında kalan
bir kadın sevdim
bir gülüşü vardı ki
gecede yankılanırdı
şehir susar
şehir gözlerini kapatırdı
bir kadın sevdim
dağ gibi memeleri vardı
ellerim dağa hasret kaldı
bir kadın sevdim
öpülmemiş dudaklarına
...
ÜTOPYALARIMIZI BİLEMELİ
Yaz bitti!
Yazla kışın dengede durduğu
Falcıların “Terazi” vakti olan Eylül,
Ekim’le “Akrep”leşti.
Sonra Kasım seslendi uzaktan
Kırgın, solgun ve yaralı…
Derken Aralık göründü
İki canlı.
Yeni yıla gebe.
O halde hazır olmalı:
Ütopyalarımızı bilemeli…
Adil Okay
herkes gibi düşünmeyen
herhangi bir insan,
ortadan kaldırılma riskini
göze alıyor demektir.”[2]
Yeni bir Tiyatro Buluşması’nda buluşmasında daha bir araya geldik: Bu kez de aşktan, kavgadan, devrimden söz etmek için…
Aşktan, kavgadan, devrimden söz edelim de… Önce söze, hepsinin “olmazsa olmaz” önkoşulundan yani “sahici olmak”tan başlamak gerek!
Evet Gülücük,
Bütün kadınlar sende toplanmış...
Mısır'da ki aşk tanrıçası Afrodit'den tut da,
Arizona da ki savaşçı Lozen 'e kadar.
Sanki her birinin kaderini sana bağlamışçasına,
Her kim yaşamışsa güzel, cesur, iyi, merhametlicesine.
Emek emek, ördün bu aileyi, ilmik ilmik.
Koca adam ettin, şu ele avuça sığmaz küçük haylazı.
Üstüne bi de sevdin,
Daha ne olsun!..
Pencere kadar gökyüzü
Mum ışığı kadar güneş
Yağmur damlası kadar sevgi
Ve kuşlar kadar özgürlük istiyorum…
Din,dil, ırk,sınır ayrımı olmayan
Memleket ana baba ozlemi olmayan
Kardeş bacı hasreti olmayan
Sevgi dolu bir memleket istiyorum…
Kan ve gözyaşının olmadığı
Acının kederin yaşanmadığı
Aşk sevgi guzellikle dolan
Katıksız temiz bir dünya istiyorum…
Londra 4.3.2015
Gece vakti, Beykoz sahili,
Kara denizin sesi geçer derinden!
Yüreğimde Albatros sevdası
Boğazdan marmara ya doğru
Akarak geçer beşiktaş iskelesinden!.
Gel de seyret’
Martı kanadında çırpınan yüreğimi!
Sular sana böyle anlatacak aşk ı!
Adın nasıl titriyorsa dudaklarım da,
Bedenim öyle titremekte
Rüzgar değmiş mum alevi gibi
Tarabya sırtlarında….
Abdullah Oral
güllerini, goncalarını sevdiğim.
her kış bitende,
her bahar başında,
yüreğimin başında bitersin.
karların suyunu sıkan,
sıcak yel gibi vurursun sineme.
üşütürsün bir yandan,
bir yandan kurutursun,
acısını sindire sindire,
her baharda açmak için,
yolunu beklerim.
hiç son bahar gelmeyecekmiş gibi.
Susuz toprağın yağmura hasreti misali-
Ne zaman aklıma düşsen/ tutuşuyor duygular
Gözlerimde Yağmur olup –
Sızıyorsun dudaklarımdan.
Şimdi yanında olup:
Öpmek vardı yanaklarından
Sevda Nehir’ine dayayıp dudaklarımı, su içer gibi
Şimdi duman olmak vardı içtiğin sigarada
Güzlerime çekilen efkâr
Haydi, dökül pınarlarından gözlerimin
Yık gel kıyılarını ki, gayrı paslansın mazgal,
Yıkılsın kör duvarları esirliğimin.
Baksana kuşatılmış sevdalarla çalar, duvarların rengi.
Az sonra saçlarımın tedirginliğine konacak, ak
İçime döndürüyorum, gözlerim bana uçurum.
O kadar uzak kalmışım ki ben benden.
