herkes gibi düşünmeyen
herhangi bir insan,
ortadan kaldırılma riskini
göze alıyor demektir.”[2]
Yeni bir Tiyatro Buluşması’nda buluşmasında daha bir araya geldik: Bu kez de aşktan, kavgadan, devrimden söz etmek için…
Aşktan, kavgadan, devrimden söz edelim de… Önce söze, hepsinin “olmazsa olmaz” önkoşulundan yani “sahici olmak”tan başlamak gerek!
Türküleri; “Eşkıya dünyaya hükümdar olamaz,” diye haykıranların soyundanız biz…
“Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan” diyen Pir Sultan’ın; “Ölen ölür kalan sağlar bizimdir,” haykırışıyla Dadaloğlu’nun, “Çıkıp şu dağlara yaslanmalıdır,” savaş narasıyla Köroğlu’nun…Viyana barikatlarının sesi Ludwig van Beethoven’in torunlarıyız…
“Sabahın sahibi var” diye haykıran Ruhi Su’nun çocuklarıyız…
Berlin İşçi Korosu’yla “Hayali gönlümde yadigar kalan”ı terennüm eden Sümeyra’nın kardeşleriyiz…
Psikoloji, Sosyoloji ve Tıp Bilimleri, insanın tüm yaşamsal faaliyetleri karakterini yansıttığı gibi, temizlik kültüründe bunun daha açık şekilde görüldüğünü ifade eder. Temizliğin, karakterle doğrudan bağlantısını ilk önce şu noktadan kurabiliriz.
İnsanın temiz bir ortamdan yoksunluğu durumunda, birçok hastalığa yakalanarak ölme ihtimalinin yüksek olmasıdır. Veya ölmese bile insani vasıfları zayıflayarak bundan en az 35 bin yıl önceki gibi, ağaç ve mağara kovuklarında hayvanlar şeklinde yaşaması demektir.
Kökünden koparılmaya çalışılan yabani güllerdik; asi ve direngen…
Sonra İstanbul’da buluştuk deniz kıyısında yürüdük, Homeros’un çakır dalgalı denizine akan şarap rengi gözyaşlarını konuştuk, “Gözyaşları da çiçek açar,” diyordu bir şair ve o açmaları ne çok bekledik.
Her yanımız silme ağıt ve nasıl da usulca çürüyor ESKİ uygarlık! Her sabah gülsuyu ile caddeleri yıkansa da temizliğin böyle olmadığını biliyorduk. Ünlü markaların albenili ışıldayan vitrinleri, farklı uluslardan insanlarıyla gizemli, olgun, fakat kadirbilmez bir kadına benzetiyorum bu kenti.
15-16 Haziran’dan, tarih(imiz)e damgasını vuran işçi kalkışmasından söz etmek için öncelikle, işçi sınıfının tarihi eylemliliklerine, grevlerine değinmek “olmazsa olmaz”dır!
Tüketimin Tükettiği İnsan :
Dünya üzerinde yaşayıp, kendi eliyle kendi sonunu getiren tek yaratık insandan başkası değil. Bunu o kadar kurnaz ve profesyonelce yapıyor ki, adını din, iman, vatan millet yaşam koyup, koskoca dünyayı çölleşmenin eşiğine getirmiş bulunmakta. Şayet bu hızla gidilirse ki, gideceğe benziyor, en fazla elli yıl içerisinde dünyanın kurtarılamayacağı net bir şekilde anlaşılıyor.
Medeniyetimizin gelişimi ile birlikte bir miktar "ilerleme" olmuş gibiydi. Yaşadığımız bu devirde “rehine” ve “rehinelik” kurumu insanoğlunun oluşturduğu yasalarca bir suç teşkil eder, rehine alan kişi bir insansa. Ama ya rehineyi alan, devlet gibi tüzel bir kişiliğe sahipse?.. Kâğıt üzerindeki uluslararası yasalara göre o devlet kölecilik suçunu işleyen devlet kategorisine alınır ve uluslararası insani yasalara göre o devlete karşı uluslararası yaptırımlar devreye girer.
Sosyalizmin Doğuşu:
Sosyalizmle ilgili genel bir yanlış algıyı düzelterek devam edersek, insanlıkla daha derin bağlantısı olduğu anlaşılacaktır. Sosyalizm; merkantalist ve kapitalistlerin doğuşuyla ortaya çıkmış bir düşünce değil.
Sosyalizm; insanın aklını ve düşüncesini kullanmaya başladığı tarihten itibaren var olan temel bir düşüncedir. Bunun ilk yaşanmışlığı tarih öncesi çağlara kadar gidiyor. Bu çağlardan en çarpıcı olanı Neolitiktir. Daha sonra birçok Dualist dinlerde devamını görüyoruz.
