I.1) İŞLEVSEL TANIMI
I.2) ÖZ YÖNETİM VE DOĞRUDAN DEMOKRASİ
II. AYRIM: SOVYETLERİN ORTAYA ÇIKIŞI
II.1) SOVYETLERİN “TARİH”İ
II.2) 1905 DEVRİMİ
II.3) EKİM DEVRİMİ
II.4) SOVYET DENEYLERİNDEN DERSLER
III. AYRIM: KARL MARX’IN UYARISI
III.1) BİLİNÇ ÖĞESİ = ÖNCÜSÜZ OLMAZ!
2) İNSAN(LIK) SORU(N)LARI
3) DEVLET VE DEMOKRASİ
4) BAĞINTILI MESELELER: DİN
5) VE KADIN…
6) ÖZEL MÜLKİYET, KAPİTALİZM, SERMAYE
7) EMEK VE İŞÇİ SINIFI
8) SINIF(LAR) MÜCADELESİNDE BAŞKALDIRI VE ŞİDDET
9) ÖNCÜ PARTİ VE MÜCADELE(Sİ)
10) PARTİLİ MÜCADELE SORU(N)LARI
11) DEVRİM VE MÜCADELE
Bir düşünce veya inancın niteliklerini belirleyen temel yapılar, kutsal kitaplar başta olmak üzere teorikleştirilmiş siyasal manifesto veya tüzüklerdir. Aynı zamanda bunların gerçek hayatta ne kadar uygulanıp uygulanmadığı, söz konusu ilke ve şartlara inanan toplumların yaşamlarına bakarak bir sonuca varabilir.
Öfkem dinmek bilmedi yıllarca!
"Öfke Kontrolu" eğitimleri falan hikaye yani. Hiçbir eğitim o ikisine olan öfkemin derecesini bile düşürememişti.
İki gün, üç-beş hafta, beş-on yıllık bir öfke değil bu üstelik. Ömrümün akışına imza atan o iki kişiye olan öfkem, hayatımın her anını alt üst etmişti.
en sevdiğiniz şarkının
hep son melodilerini duyarsınız.”[1]
Tiyatronun temel direklerinden Müşfik Kenter, 65 yılını verdiği ve son ana kadar inmediği sahnelere ‘ve perde’ dedi. O, kimi zaman tam 25 yıl boyunca hayat verdiği, yüreklerimize işleyen ‘Bir Garip Orhan Veli’, kimi zaman ‘Vanya Dayı’, kimi zaman ‘Hamlet’ti... Meşhur uzaylı Alf’e ses verdi...
Ama bana sorulursa Müşfik Kenter, “Sahi nedir gençlerdeki bu lens merakı? Gözler de sahte olduktan sonra, insan neye bakıp inanmalı?” sorusundaki içtenlikti…
* * * * *
Sözlü Edebiyat; insan düşünce ve duygularını ifade ederken, kelimelerden oluşan cümleleri kolay ve anlaşılır şekilde anlatma sanatıdır.
gundu ra rezeno, yeno
honde tarıxê insoni khano
vengê hazar kemanu de
arzu u umıd, esq u sewda
beno ğeyal saninowe
se rae keno to ver, foteşina
ge ki pinıten u virkotene u dıma hêştıro.
Şiir....
jê vaê Usariyo
sat u deqa cı rê çino
sevkano
şindor tede nêkeno
beno laşêr
bendu saneno xo ver
ge ki jê pakaê asmêni ğaiso.
Şiir....
derd u khulo
niseno zerri u pıske ra vêsneno
xapino, qanqola serê aweo
tersoneko, mırozıno
vengo de sasbiyaiyo
Anılar... Anılar ve yine Anılar... Onlar, yaralardan daha uzun yaşarlar! Bizim yoldaşlarımızla olan anılarımız belleğin en temiz, yüreğin en tırmanması, en ulaşılması güç zirvesine çıkarsız, namuslu, dürüst ve sevgiyle kazınır hiç çıkmayacasına. İZ belgeselinin çekimi için gittiğimizde, beni ve ekibimi işte böyle karşıladı Zeynep arkadaş. Evinde konuk ettiği sürece de bu duyguları en küçük hücrelerimize ve yüreğimize işledi.
Her yeni gelen kendinden önce gelenleri selamlıyor, yakın olduklarına sarılıyor, uzaktan tanıdıklarını baş hareketiyle selamlıyordu.
Esrarengiz bir hava vardı rıhtımda. Herkes merak içindeydi. Yolcuların kıyafetleri yüzlerindeki ifadeyle uyumsuzdu. Rengârenk şort ve tişörtler giymişlerdi. Endişeliydiler. Ne de olsa davet sahibi Çılgın Sevoş’du. Her şey olabilirdi. Davetiyelerde Sevim Hanım’la birlikte neşeli bir deniz yolculuğuna çıkılacağı, çılgın bir partiye uygun deniz kıyafetleri ile gelinmesi rica ediliyordu.
hükümete barış olmasın!”[1]
‘Dünya Barış Günü’nü dair anımsatılması gereken ilk şey: Hitler’in faşist Almanya’sının 1939’un 1 Eylül’ünde Polonya’yı işgali; bunun da İkinci emperyalist paylaşım savaşının başlangıcı olmasıdır.
O hâlde barış talebini yükseltirken; sınıflı sömürücü yapıların (ve özellikle de kapitalizmin) savaş gerçeğini devreye soktuğunu bir an dahi unutmamak gerekiyor.
Savaşın bir ekonomi-politiği olduğunun göz ardı edilmesi mümkün değilken; savaşsız bir kapitalizmin hayal (ya da yalan) olduğu “es” geçilmemelidir.
